(rm) صدا | [ 24:25 mins ]
در مجله امشب پس از گزارشی کوتاه از خبرهای مربوط به حقوق بشر در ایران، منصور حیات غیبی از اعضای هیات مدیره سندیکای کارکنان در مصاحبه با رادیو فردا اعتصاب را صنفی و سندیکا را قانونی می داند. پروانه اصانلو همسر منصور اصانلو نیز سیاسی بودن فعالیت های همسرش را نفی می کند. معصومه شفیعی همسر اکبر گنجی که بشدت نگران همسر خود است از وضع همسرش می گوید. تلاش وکلای عبدالفتاح سلطانی وکیل دادگستری و عضو هیات مدیره کانون وکلا آقای سلطانی برای ملاقات با او به نتیجه نرسیده است. محمد حسین آغاسی وکیل دادگستری از سابقه کانون وکلا و سرنوشت آن در دوران حکومت اسلامی می گوید. دکتر محمد ملکی رئیس پیشین دانشگاه درباره تناقض مفهوم آزادی اندیشه با مفهوم ولایت فقیه می گوید. مهدیه جاوید، مسعودملک (رادیو فردا): عزیز خلکانی از اهالی روستایی در سردشت که ده سال پیش به اتهام قتل یک مامور اطلاعات دستگیر شده بود و در زندان ارومیه محبوس بود، اعدام شد.
سازمان عفو بین الملل به رئیس قوه قضائیه ایران از ادامه نقض حقوق بشر از جمله نقض حقوق اقلیت بهایی انتقاد کرد و خواستار تحقیق درباره مرگ ذبیح الله مهرامی شد که هفته گذشته در زندان یزد درگذشت.
جلسه رسیدگی به اتهام های رضا علیجانی ، هدی صابر ، تقی رحمانی و امینی زاده بصورت غیرعلنی برگزار شد. جلسه رسیدگی به اتهام های اجلال قوامی ، سعید ساعدی و رویا طلوعی از روزنامه نگاران سنندجی بصورت غیرعلنی در شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج برگزار شد.
نشریه دانشجویی سخن تازه متعلق به دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد جنوب از سوی شورای فرهنگی این دانشگاه توقیف شد. مدیر مسول آهنگ زندگی به اتهام استفاده ابزاری از افراد در تصاویر به استناد عکس روی جلد این نشریه در شعبه 76 دادگاه کیفری استان تهران بصورت علنی محاکمه شد. مدیران مسولان روزنامه های صدای عدالت و جهان اقتصاد به دادسرا احضار شدند. نشریه دانشجویی قزل اوزن توقیف شد.
امیررضا اردلان دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی شهرضا بر اساس حکم صادر شده از سوی کمیته انضباطی این دانشگاه اخراج و از ادامه تحصیل منع شد. امیررضا اردلان دلیل صدور حکم را فعالیت های دانشجویی خود اعلام کرد. سعید کرانکی دبیر سابق کمیته دانشجویی دفاع از حقوق زندانیان سیاسی از سوی شعبه 26 دادگاه انقلاب تهران به سه سال حبس که به مدت 5 سال تعلیق شده محکوم شد. اتهام وی شرکت در گروه غیرقانونی و شرکت در تجمعات غیرقانونی به نفع گروه های مخالف جمهوری اسلامی عنوان شده است.
مریم احمدی (رادیو فردا): شماری از رانندگان و کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی از صبح یکشنبه در ادامه پیگیری خواستهایشان و نیز اعتراض به دستگیری شماری از اعضای هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد دست از کار کشیدند و در پارکینگ شرکت واحد در منطقه شش و محوطه اطراف آن گرد آمدند. به گزارش خبرگزاری کار ایران پایانه های مسافربری آزادی و انقلاب روز یکشنبه خالی از اتوبوس و پر از مسافر بود. برای جبران کمبود اتوبوس از اتوبوس های ارگانهای دولتی مانند سپاه پاسداران استفاده می شود. رانندگان و کارکنان شرکت واحد ماه ها است تقاضاهای خود را مطرح کرده و از مقامات مسول خواهان پاسخگویی شدند. مهرماه گذشته برای جلب توجه مقامها ومردم یک روز با چراغهای روشن در خیابانها حرکت کردند. روز پنجشنبه گذشته چند تن از اعضای هیات مدیره سندیکای شرکت واحد از جمله منصور اصانلو رئیس سندیکا دستگیر شدند. اعضای سندیکا معتقدند شوراهای اسلامی کار نماینده واقعی کارگران نیستند وبنابراین باید با تشکیل سندیکا که حق قانونی آنهاست صدای خود را بگوش مسولان برسانند. مهدی چمران رئیس شورای اسلامی شهر تهران سندیکا را غیرقانونی و حرکت اعضای سندیکا را دارای انگیزه های سیاسی دانست. منصور حیات غیبی از اعضای هیات مدیره که شنبه شب از زندان آزاد شد، اعتصاب را صنفی و سندیکا را قانونی می داند.
منصور حیات غیبی: در رابطه با سندیکا طبق مقاوله نامه های بین المللی و تفاهم نامه هایی که وزیران کار آقای صفدرحسینی و خالقی به امضا رسانده اند، و استانداردهای جهانی را پذیرفته اند کارگران طبق مقاوله نامه های 87 و 98 بین المللی و منشور کارگری بدون دخالت کارفرما و دولت می توانند نمایندگان خود را بصورت آزاد انتخاب کنند. درصورتی که درطی چندروز گذشته که خود من بازداشت بودم در دادگاه حضور پیدا کردیم و قاضی پرونده به ما گفتند که چون در مجلس به تصویب نرسیده است سندیکا غیرقانونی است و هرگونه فعالیت خلاف قانون است. درصورتی که اگر اگر خلاف قانون است چرا وزیران محترم کار جمهوری اسلامی این تفاهم نامه را به امضا رسانده اند. ما برای ریشه کن کردن آسیب های اجتماعی و آفت های جامعه کارگری نیاز به نمایندگان خود کارگران داریم. درصورتی که شوراهای کارگری شرکت واحد هیچگونه اقدام قانونی در پیشبرد اهداف صنفی و معیشتی کاگران انجام نداده و همواره نردبانی بودند جهت پیشبرد اهداف کارفرما.
م.ا: گرچه بیشتر اعضای سندیکای کارگران اتوبوسرانی که رور پنجشنبه شب دستگیر شده بودند، شنبه شب آزاد شدند، آقای اصانلو همچنان در حبس است. پروانه اصانلو همسر منصور اصانلو می گوید:
پروانه اصانلو: آقای اصانلو هم فعلا در زندان هستند. امروز من رفتم زندان اوین بلکه بتوانم ملاقات حضوری داشته باشم گفتند شما نمی توانید ملاقات داشته باشید. بروید فردا صبح بیایید ببینیم شما می توانید ملاقات داشته باشید یا نه. البته هفت نفر همکاران ایشان که به اتفاق دستگیر شدند، دیشب ساعت یازده و نیم شب آزاد شدند منتهی دوباره صبح تعدادیشان دستگیر شدند. کسانی که دستگیر شدند اینجور که من شنیدم آقای سعید ترابیان، آقای سید داود رضوی، آقای امیر تاخیری و فکر می کنم آقای محمدی باشند و آقای خانی.
م.ا: خانم اصانلو نیز سیاسی بودن فعالیت های همسرش را نفی می کند و می گوید:
پروانه اصانلو: اصلا اینطور نیست. آقای اصانلو بیگناه در زندان است و مساله سندیکا صنفی بوده و اگر بخواهند برچسب دیگری به ایشان بزنند از نظر من قابل قبول نیست شخصا. برای اینکه آقای اصانلو 24 سال است کارمند شرکت واحد است. ایشان اگر موردی داشت چرا 24 سال است آنجا مانده؟ همچنان ایشان به سندیکا اعتقاد دارد و کارگران دیگر هم همینطور.
م.ا: کارگران ایران خودرو و شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند تبریز و کانون نویسندگان ایران از خواستهای کارگران شرکت واحد حمایت کردند.
دفتر تحکیم وحدت در حمایت از اکبر گنجی فراخوان داده و روز سه شنبه در منزل آقای گنجی شب شعر برگزار می کند. اکبر گنجی همچنان در سلول انفرادی ممنوع الملاقات ممنوع التلفن و ممنوع المطالعه است. معصومه شفیعی همسر اکبر گنجی بشدت نگران همسر خود است.
معصومه شفیعی: من امروز نزدیک 40 روز است که از آقای گنجی بی اطلاع هستم. ایشان را ندیدم. نه تلفنی از ایشان هست نه به وکیل اجازه ملاقات داده می شود. فرزندان من با روحیه بدی دوران امتحانشان را می گذرانند. خود من نسبت به وضعیت سلامت آقای گنجی بسیار نگران ام. در این دورانی که سکوت سنگین و فضای یاس آور و ناامید کننده ای کشور را فرا گرفته به ما خیلی فشار وارد می کند. من امیدوارم که حقوق انسانی آقای گنجی را محترم بشمارند و در چارچوب حقوق بشر با او رعایت شود.
م.ا: محمود سالارکیا معاون امور زندانهای دادستانی تهران گفته است اساسا موضوعی بنام شکنجه در زندان نداریم و کسانی که محکوم و دارای حکم قضایی هستند و دوران محکومیت خود را طی می کنند بهیچ وج در این مرحله ایجاد رعب و وحشت و شکنجه وجود ندارد.
150 روز از بازداشت موقت و حبس انفرادی عبدالفتاح سلطانی وکیل دادگستری و عضو هیات مدیره کانون وکلا می گذرد. تلاش وکلای آقای سلطانی برای ملاقات با او به نتیجه نرسیده است. معصومه دهقان همسر عبدالفتاح سلطانی در نامه ای به رئیس قوه قضائیه نوشت وضع آقای سلطانی هر روز بدتر از روز پیش می شود. هفته پیش 35 تن از موکلان عبدالفتاح سلطانی با انتشار نامه ای خواهان آزادی بی قید و شرط وی شدند. جمعی از امضا کنندگان نامه نسخه ای از آن را به دفتر کانون وکلا بردند تا ضمن تحویل آن خواستار پیگیری جدی پرونده توسط کانون وکلا شوند. ظاهرا درکانون وکلا با این جمع برخورد خوبی نشده است. محمد جواد روح در وبلاگ خود به نقل از علیرضا رجایی که در میان این جمع بوده نوشته است حتی هنگام مراجعه به زندان برای ملاقات برخورد ها چنین بی ادبانه نبوده است. دکتر حبیب الله پیمان برخورد منشی، رئیس و نایب رئیس کانون وکلا را واقعیت جامعه مرعوب توصیف کرده و محمد حسن علیپور سردبیر نشریه آبان و از موکلان آقای سلطانی آنرا نشانه مظلومیت مضاعف سلطانی دانسته است. حبیب الله پیمان در مصاحبه با رادیو صدای آلمان از تعجب خود از برخورد اینچنینی یک نهاد مدنی با کسانی که بهرحال شاکی هستند سخن گفته است. از کانون وکلا همیشه بعنوان قدیمی ترین نهاد مدنی مستقل یاد شده است. محمد حسین آغاسی وکیل دادگستری از سابقه کانون وکلا و سرنوشت آن در دوران حکومت اسلامی می گوید:
محمد حسین آغاسی: در سال 1315 کانون وکلا تاسیس شد و در بخشی از قوه قضائیه و بعبارتی زیر نظر قوه قضائیه بود. یکی از افتخارات مرحوم مصدق این بود که لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری را تصویب کرد و درسال 1333 در کمیسیون های مشترک مجلس شورای ملی و مجلس سنا این کانون بصورت قانونی مستقل شناخته شد. ماده یک آن می گوید که کانون وکلای دادگستری موسسه ای است مستقل و دارای شخصیت حقوقی. اما این استقلال کانون وکلا که سالها از آن نگهداری و مواظبت شد ابتدای انقلاب و علیرغم اینکه خدمات شایانی به روی کار آمدن این نظام و حکومت کرد، و کانون وکلا یک ملجاء و پناهی شده بود برای همافران وخانواده های آنها که تحت تعقیب بودند، با بی مهری و کم مهری مردان حکومت مواجه شد. اما یکی از برخوردهایی که در طول این بیست و چند سال رخ داده، این بود که کانون وکلا و استقلال آن هدف قرار گرفته و در ابتدای امر تا حدود 10 پانزده سال فاقد هیات مدیره بود چرا که بسیاری از اعضای هیات مدیره کانون را دستگیر کرده بودند و بعد هم که از زندان آزاد شده بودند اجازه فعالیت به آنها داده نمی شد و توسط آقای محمدی گیلانی که رئیس کل دادگاه انقلاب بود و بعد بوسیله رئیس قوه قضائیه برای کانون مدیر منصوب گذاشته بودند. نهایتا در سال 1370 که بالاخره می خواست هیات مدیره کانون انتخاب شود، یک قانون سرهمبندی کردند و در عرض یک ساعت تصویب شد. در همانروز که قرار بود فردایش انتخابات برگزار شود جلوی انتخابات را گرفتند تا بتوانند کانون وکلا را پروبالش را بزنند. و الان من نمی توانم بپذیرم کانون وکلا آن استقلالی را که لازمه اش هست دارد. البته هیات مدیره را وکلا انتخاب می کنند اما بر اساس قانون دیگری که بنام قانون نحوه وکیفیت انتخاب وکیل است، مقرراتی گذاشتند که اعضای هیات مدیره که می خواهند انتخاب شوند، برای کاندیدا شدنشان باید صلاحیتشان را دادگاه انتظامی قضات تایید کند. یعنی همان نظارت استصوابی که شورای نگهبان بر نمایندگان مجلس دارد در اینجا قوه قضائیه توسط دادگاه انتظامی قضات درمورد کاندیداها اعمال می کند. بنابراین کسانی که انتخاب می شوند باید از یک صافی بگذرند. من ضمن احترامی که برای اعضای هیات مدیره قائلم می توانم عرض کنم که با تصویب این قوانین بنحوی از انحاء خدشه ای کاری بر استقلال کاری کانون وکلا وارد شده و ما چندان انتظاری نمی توانیم از کسانی که بعنوان هیات مدیره انتخاب می شوند داشته باشیم.
م.ا: علت چنین برخوردی با کانون بنظر شما چیست؟
محمد حسین آغاسی: حتما اطلاع دارید که یکی از مراکز و افرادی که استقلال خودشان را در برابر نظام حفظ کرده اند و به دفاع از کسانی پرداخته اند که بنحوی برخورد با بی قانونی داشتند، طبعا وکلای دادگستری بودند و به هیچوجه من الوجوه نتوانستند جلوی مدافعات قانونی وکلا را به د فاع از مطبوعات یا کسانی که اتهام سیاسی داشتند بگیرند. بنابراین با برخورد هایی که صورت گرفت خواستند که جلوی این اقتدار را بگیرند و به نحوی ضرب شصتی به دوستان نشان داده شود.
م.ا: آقای آغاسی کار وکیل دفاع کردن است و هر شهروندی حق دارد از خودش دفاع کند ولی بنظر می رسد که بخصوص درمورد پرونده های سیاسی این حق را از وکیل هم گرفتند. یعنی بنظر می رسد که وکلا حق دفاع ندارند.
محمد حسین آغاسی: متاسفانه این حرف شما درست است. اگر وکیلی بخواهد قانون را رعایت کند و به دفاع از کسی که که تحت اتهام است، بپردازد، می تواند سرنوشتی مثل آقای سلطانی داشته باشد که عضو هیات مدیره و منشی هیات مدیره بود. همیشه جزو وکلای بسیار فعال بود و الان کم اند کسانی که حاضرند خودشان را به خطر بیاندازند و از افرادی که نیاز به دفاع دارند، دفاع قانونی کنند.
م.ا: عبدالله مومنی دبیر سابق دفتر تحکیم وحدت طیف علامه از سوی دادگاه انقلاب به پنج سال حبس تعزیری به مدت 5 سال تعلیق و پنج سال محرومیت از خدمات اجتماعی محکوم شد. اتهام وی اقدام علیه امنیت کشور ونظام انجام سخنرانی ومصاحبه است. دفتر تحکیم وحدت با انتشار بیانیه ای به این حکم واحکام سنگین دیگری که برای فعالان دانشجویی صادر شده انتقاد کرد. در بخشی از این بیانیه آمده است اگر اعتراض کنی اگر نفی کنی و اگر همسو نباشی به زندانت می افکنند و از حقوق اجتماعی محرومت می کنند و می گویند این همه برای صیانت از امنیت ملی است. با تیغ امنیت سرت را می برند. این درحالیست که آقای زاهدی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با اشاره به ضعف علوم انسانی در بخش آموزش عالی، از تشکیل هیات ممیزه علوم انسانی در وزارت علوم خبر داده و گفته است ما بدنبال ایجاد کرسی های آزاد اندیشی در دانشگاه ها هستیم. چنانچه از توضیحات آقای زاهدی بر می آید، این کرسی های آراد اندیشی در ارتباط تنگاتنگ با نهاد مقام رهبری در دانشگاه ها و در راستای اسلامی شدن دانشگاه ها ایجاد می شود. در گفتگو با دکتر محمد ملکی رئیس پیشین دانشگاه پرسیدم در چارچوب یک نهاد و در راستای اسلامی کردن دانشگاه ها می توان آزاداندیشی را ترویج کرد و اصولا مفهوم آزادی اندیشه با مفهوم ولایت فقیه و پیشبرد یک تفکر خاص در تناقض نیست؟
دکتر محمد ملکی: در نظام جمهوری اسلامی کلمات معانی خودشان را دارند یعنی وقتی اینها صحبت از آزاداندیشی می کنند نظر خاصی دارند و با آن آزاداندیشی معمول روشنفکران تفاوت ماهوی دارد. آقای رفسنجانی بارها گفته اند که آزادی که در ایران وجود دارد در هیچ جای دنیا وجود ندارد یا مردمسالاری که در ایران وجود دارد در هیچ جا وجود ندارد. یعنی مفهومشان از مردمسالاری یا کلماتی از این قبیل با سایر ملت ها یا سایر کشورها فرق می کند. وقتی اینها صحبت از آزاداندیشی می کنند باید ازشان پرسید که واقعا منظورشان از آزاداندیشی چیست؟ آیا در آن محدوده ای که ا ینها تعیین می کنند همه آزادند بیاندیشند یا اینکه هرکسی آزاد است بیاندیشد. نکته دیگر اینست که زیر نظر ولایت فقیه آزاداندیشی با توجه به آنچه که ما در این 26 سال دیدیم که نظام ولایی درمورد آزادی چگونه می اندیشد.
م.ا: آقای دکتر ملکی آیت الله خامنه ای بارها گفته اند که دانشجویان باید سیاسی و فعال باشند. در حالیکه می بینیم حکم های سنگینی برای فعالان دانشجویی صادر شده. آیا از این گفته ها باید معنای دیگری برداشت کرد.
دکتر محمد ملکی: صد در صد اینطوراست. وقتی آقای خامنه ای می فرمایند دانشجو باید سیاسی باشد یعنی باید بسیجی باشد و بسیجی که بتوانند دور مراکز انرژی اتمی جمع کنند با ببرند در مواقعی که ایشان هستند بیایند شعار بدهند زنده باد بکشند. این مساله ای که می گویند سیاسی باشند آن سیاستی که دیکته می شود. نمونه هایش را که اشاره کردید. مرتب دانشجویان را بطرق مختلف می کشند به زندان و برایشان احکام سنگین صادر می کنند.
م.ا: در این تعابیر جدید از کلمات آیا اینها دانشجو نیستند یا زندانها زندان نیست؟
دکتر محمد ملکی: این را باید از آقایان پرسید. از حاکمیت باید پرسید. ما در جامعه ای زندگی می کنیم که هنوز جرم سیاسی تعریف نشده. ده ها هزار نفر را تنها بدلیل اعتقاداتشان بردند زندان، کشتند، اعدام کردند و شکنجه کردند فقط بدلیل اعتقاد سیاسی. نه دزدی کرده بودند نه قاچاق فروخته بودند. بردند بخاطر عقیده شان بخصوص در سال 67 کشتند. هنوز می گویند من زندانی سیاسی نداریم. بازهم تکرار می کنم مفاهیم در قاموس اینها فرق می کند.
