(rm) صدا | [ 2:09 mins ]
روزنامه همشهری می نویسد: وزيران خارجه اتحاديه اروپا قرار است در نشست غيررسمي دوروزه 13 و 14 شهريور ماه خود در هلند درباره روابط اين اتحاديه با ايران و برنامه فناوري هسته اي تهران گفت و گو كنند. شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي قرار است در نشست 23 شهريور در وين درباره برنامه هسته اي ايران گفت و گو كند. مذاكرات ايران و اتحاديه اروپا اكنون در حالت توقف غير رسمي قرار دارد. اكبر منتجبي در روزنامه اعتماد می نویسد: شايد مناسب ترين جمله براي روشن شدن وضع تعامل دنيا با ايران این باشد که اروپاييان به ايران هشدار مي دهند و امريكاييان سكوت پيشه مي كنند. علی سجادی (رادیو فردا): روزنامه همشهری می نویسد: وزيران خارجه اتحاديه اروپا قرار است در نشست غيررسمي دوروزه 13 و 14 شهريور ماه خود در هلند درباره روابط اين اتحاديه با ايران و برنامه فناوري هسته اي تهران گفت و گو كنند. «برنارد بوت» وزير خارجه هلند كه كشورش رياست فعلي اتحاديه اروپا را به عهده دارد، ميزبان اين نشست دوروزه در نزديكي ماستريخت هلند است. شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي قرار است در نشست 23 شهريور در وين درباره برنامه هسته اي ايران گفت و گو كند.
روزنامه همشهری می نویسد: اتحاديه اروپا سال گذشته پس از برگزاري چهار دور گفت و گوهاي مربوط به توافقنامه تجارت و همكاري و سه دور مذاكرات سياسي از ايران خواست، پروتكل الحاقي معاهده منع اشاعه تسليحات كشتار جمعي را امضا و با آژانس بين المللي انرژي اتمي به طور كامل همكاري كند. اتحاديه اروپا برقراري روابط جدي اقتصادي با ايران را به بهبود شرايط حقوق بشر در ايران، مبارزه ايران با تروريسم و تسليحات كشتار جمعي و مشاركت در روند صلح خاورميانه مشروط كرده است. مذاكرات ايران و اتحاديه اروپا اكنون در حالت توقف غير رسمي قرار دارد.
اكبر منتجبي در روزنامه اعتماد می نویسد: شايد مناسب ترين جمله براي روشن شدن وضع تعامل دنيا با ايران این باشد که اروپاييان به ايران هشدار مي دهند و امريكاييان سكوت پيشه مي كنند. و می افزاید: در حاليكه آرام آرام به جلسه شوراي حكام نزديك مي شويم، لحن و گفتار اروپا تغيير مي كند و مناسبات، رفتار و رنگ ديگري به خود مي گيرند. به همان نسبت كه هشدار اروپاييان به ايران آغاز مي شود، مقامهاي امريكايي سكوت پيشه مي كنند تا مانند گذشته و در مدلي فراگيرتر همچون مدل عراق، سياستها و برنامههاي خود را به پيش ببرند. نویسنده سپس می پرسد راهكار اروپاييان نسبت به فعاليتهاي ايران چيست؟ در پاسخ به اين سوال می نویسد بايد به اخباري كه روز گذشته و پس از اظهارات يوشكا فيشر منتشر شد اشاره كرد. براساس اين اطلاعات، گويا آلمان، بريتانيا و فرانسه در آستانه رسيدن به توافقي هستند تا براساس آن به ايران فناوري هسته اي صادر كنند. البته اين امر بسادگي ميسر نيست و ضمن آن ايران را تحت فشارهاي مستقيم و غيرمستقيم قرار مي دهد، پس صراحتا از ايران مي خواهد كه در قبال تحويل اين نوع فناوري، بايد از اهداف نظامي در برنامههاي خود چشم پوشي كند، امري كه ايران تاكنون نه تنها آن را نپذيرفته بلكه صراحتا و بارها اعلام كرده است به هيچ روي نه قصد دستيابي به بمب اتمي دارد و نه توان عقيدتي آن را.
نویسنده سپس با مروری بر مواضع کشورهای اروپا و امریکا نتیجه می گیرد که در آستانه جلسه شوراي حكام سازمان انرژي اتمي، اروپاييان درصدد افزايش فشارهاي ديپلماتيك خود بر ايران هستند. آنها از يكسو با ايران پيمان بسته اند و از ديگر سو به امريكا وعده هايي را داده اند كه مانع از فعاليتهاي ايران شوند. به همين نسبت نيز امريكاييان سكوت پيشه مي كنند و ابزار فشار را در اختيار هم پيمانان خود قرار مي دهند. بنا بر يك باور جمعي امريكا ايران را هرگز در شرايط سخت و ناگوار قرار نمي دهد، اما اروپا اين كار را خواهد كرد.تمامي شرايط و اتفاقات فوق در حالي است كه ما از سوي ايران هيچ تحركي را نمي بينيم. گويا سكوت مردان امريكايي، ديپلماتها را مجاب كرده است كه مي توانند با اروپاييان همچنان وارد مذاكره شوند و همچنان دل خوش بدارند به وعده هاي آنان. مردان ايران و امريكا هر دو سكوت پيشه كرده اند و گوش سپرده اند به هشدارهاي اروپا. يكي لبخند بر لب دارد و يكي لب مي فشارد.
