(rm) صدا | [ 4:17 mins ]
در حالي که اجلاس شوراي حکام آژانس بين المللي انرژي اتمي قرار است پرونده فعاليتهاي هسته اي جمهوري اسلامي را تا روز جمعه بررسي کند، باز هم اين احتمال مي رود که با مواضع سختي که حکومت ايران در پيش گرفته است، پرونده در ماه نوامبر به شوراي امنيت سازمان ملل ارجاع شود که در آن صورت ممکن است ايران با خطر تحريمهاي اقتصادي و تجاري روبرو شود. دکتر رضا تقي زاده، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بين المللي، در مصاحبه با راديوفردا مي گويد تحريمهايي که از طرف شوراي امنيت سازمان ملل اعمال مي شود، به اين علت که براي همه کشورهاي عضو سازمان لازم الاجرا است، معمولا منجر به محدوديتهاي اقتصادي شديد مي شود و در نتيجه کشوري که هدف قرار گرفته تدريجا قابليتهاي دفاعي خودش را از دست مي دهد و همزمان بنيه اقتصادي آن به شدت تقليل مي رود. وي مي گويد که در مورد ايران افزايش تورم، گراني، رشد بيکاري، و توسعه فقر از جمله عوارض غير اجتناب در صورت اعمال تحريم است. شيرين فاميلي (راديو فردا): اجلاس شوراي حکام آژانس بين المللي انرژي اتمي در دو روز گذشته تشکيل شد، اما امروز که قرار بود به پرونده فعاليتهاي هسته اي ايران رسيدگي کند، به تعويق افتاد ولي گفته مي شود گفتگوها در پشت درهاي بسته به صورت دو به دو يا گروهي درباره چگونگي برخورد با پرونده هسته اي ايران ادامه دارد. در حالي که اجلاس شوراي حکام آژانس بين المللي انرژي اتمي قرار است پرونده فعاليتهاي هسته اي ايران را تا روز جمعه بررسي کند، باز هم اين احتمال مي رود که با مواضع سختي که ايران در پيش گرفته است، پرونده در ماه نوامبر به شوراي امنيت سازمان ملل ارجاع شود که در آن صورت ممکن است ايران با خطر تحريمهاي اقتصادي و تجاري روبرو شود. همزمان حسين موسويان، سرپرست هيات ايراني حاضر در وين امروز تاکيد کرد که جمهوري اسلامي از اين که تحريم شود وحشتي ندارد. اين موضوع را شهران طبري با دکتر رضا تقي زاده، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بين المللي در ميان گذاشته است.
دکتر رضا تقي زاده (کارشناس مسائل بين المللي و استاد دانشگاه گلاسکو): اعمال تحريم اقتصادي از طرف سازمان ملل عليه کشور متفاوت است با تحريمهايي که از جانب کشورهاي بزگتر معمولا عليه کشورهاي کوچکتر بدون مداخله سازمان ملل صورت مي گيرد. شبيه تحريمهايي که مثلا آمريکا به عنوان مثال عليه ايران از ابتداي استقرار انقلاب اسلامي اعمال کرد. تحريمهاي غير گسترده به اين دليل که همه کشورها ملزم به رعايت آن نيستند، هميشه مي شود با گسترش رابطه با ساير کشورها تا حدودي جبران شود. مثلا اگر با آمريکا ايران رابطه اقتصادي ندارد، با اروپا رابطه اش را توسعه بدهد. ولي تحريمهايي که از طرف شوراي امنيت سازمان ملل اعمال مي شود، به اين علت که براي همه کشورهاي عضو سازمان لازم الاجرا است، معمولا منجر به محدوديتهاي اقتصادي شديد مي شود و کشورهاي تحريم شده از نظر اقتصادي، نظامي و دفاعي فشارهاي زيادي را مجبورند که تحمل کنند. در نتيجه کشوري که هدف قرار گرفته تدريجا قابليتهاي دفاعي خودش را از دست مي دهد و همزمان بنيه اقتصادي آنها به شدت تقليل مي رود. هدفت اين تحريمها به زانو درآوردن رژيمهاي متخلف و سرکش است و مجبور کردن آنها به متابعت از خواسته هاي سازمان ملل متحد. تشديد فقر اقتصادي، کاهش بنيه دفاعي و انزواي جهاني به خصوص از نتايج عمده اعمال اين تحريمها است. در مورد ايران من تصور مي کنم که افزايش تورم، گراني، رشد بيکاري، توسعه فقر از جمله عوارض غير اجتناب اين تحريمها است اگر اين تحريمها عليه ايران اجرا شود.
شهران طبري (راديو فردا): با توجه به اين که اين اتفاق براي کشورهاي جهان افتاده مثلا آفريقاي جنوبي، ليبي يا کشورهاي ديگري از اين قبيل، عواقبي که براي آنها داشته و تغييراتي که بر اثر اين عواقب در آن کشورها به وجود آمده را ممکن است بفرماييد.
دکتر رضا تقي زاده: تقريبا هيچ کدام از کشورهايي که هدف تحريمهاي سازمان ملل قرار گرفته اند يا بهتر بگويم هيچکدام از رژيمهاي اين کشورها در درازمدت قادر به ادامه تحمل اين فشارها نبودند. همانطور که اشاره کرديد آفريقاي جنوبي هدف اين تحريمها قرار گرفت و نهايتا اکثريت در آن کشور حاکم شد و رژيم آپارتايد يا رژيم نژادپرست از ميان رفت. و يا نمونه ديگر کشور همسايه عراق است که يکي از کشورهاي مرفه خاورميانه بود و صدها هزار خارجي در آن کار مي کردند ولي پس از هجوم رژيم صدام به کشور همسايه کويت در شروع 90 و در پي آن اعمال تحريمهاي سازمان ملل عليه اين کشور، کشور عراق از يک کشور مرفه و پيشرو تبديل به يک کشور فقير شد و امروز مي بينيم که بعد از 13 ، 14 سال که اين تحريمها از دوش اين کشور برداشته شده، کشور عراق تبديل به ويرانه اي شده و در رديف کشورهاي خيلي فقير جهان قرار گرفته، عليرغم اين که اين کشور مي توانسته و مي تواند کشور ثروتمند و پيشرويي باشد. بنابراين دورنماي اعمال اين تحريمها براي هيچکدام از کشورها و دورنماي مقاومت و پيروزي نبوده، ولي شکست آنها منجر به تحمل فشارهاي فوق العاده زياد از جانب مردم آن کشورها شده، بنابراين رژيمها بازنده اين تحريمها خواهند بود و مردم هم تاوان نهايي را در اين تحريمها مي پردازند.
