(rm) صدا |
بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): روزنامه نيويورک تايمز در مقاله‌اي ازستون‌نويس کهنه‌کار، آقاي ويليام سفاير William Safire مي‌پرسد: چه مي‌شد همه به اشتباهاتي که قبل و بعد ازجنگ عراق مرتکب شده‌اند اعتراف مي‌کردند؟ مثلا چپگرايان ضد بلر و نيروهاي ضد جنگ بريتانيا فهميدند در اقليت هستند و اکثريت مردم بريتانيا حاضر به گسستن پيوند ميان آمريکا و بريتانيا دو کشوري که در شکست دادن خودکامگان رهبري دنيا را در دست دارند، نيستند.
اشتباه کردند آرمانگراياني که فکر مي‌کردند دانشمندان تسليحاتي رژيم صدام بلافاصله بعد از سقوط او جزئيات برنامه‌هاي تسليحاتي عراق را براي نيروهاي ائتلاف تشريح مي‌کنند. عدم پيش بيني مقاومت چريکي در عراق اشتباه بود و تربيت نکردن نيروي پليس از تبعيدي هاي عراقي در خارج از عراق هم اشتباه بود. صدراعظم آلمان اشتباه کردکه آلت دست رئيس جمهوري فرانسه قرار گرفت و اتحاد آلمان و آمريکا را متزلزل ساخت. کارشناسان امنيتي و جاسوسان سابق اشتباه کردند که بين صدام حسين والقاعده رابطه‌اي وجود نداشت، رهبران کرد عراقي اشتباه کردند که به خاطر دشمني قديمي از ورود 10 هزار نيروي حافظ ثبات ترک به عراق جلوگيري کردند، اخراج دسته جمعي پليس و ارتش عراق اشتباه بود و شايد تجهيز مجدد آن هم اشتباه باشد، آقاي سفاير، ستون نويس نيويورک تايمز، مي‌نويسد: و سرانجام در روز اعتراف به اشتباهات، بزرگترين اشتباهي که به آن اعتراف مي‌شود اشتباه آنهائي است که سالها مي‌گفتند اعراب، سنت و فرهنگ و دين اعراب، براي دمکراسي مناسب نيست. نويسنده نيويورک تايمز نتيجه مي‌گيرد: در فائق آمدن بر اين تصور که عراقي ها و اعراب لياقت دمکراسي ندارند اشتباه هائي صورت گرفته است و در پيروزي در اين جنگ نيز اشتباهاتي صورت گرفت و مي گيرد اما پيشروي به سوي آزادي هرگز اشتباه نيست.
روزنامه واشنگتن پست در مقاله‌اي از ستون‌نويس خود آقاي جيم هوگلند Jim Hoagland در مقاله اي به عنوان درس گرفتن از اشتباه ها، از برنامه جديد آمريکا براي انتقال حاکميت به يک دولت موقت عراقي و تغيير نقش نيروهاي آمريکا در عراق از نيروهاي اشغالگر به نيروهاي حافظ ثبات، استقبال مي‌کند و مي‌نويسد کاخ سفيد سرانجام پذيرفت که با هيچکس، نمي‌شود کسي را شکست داد. انتقال حاکميت به عراقي‌ها، شوراي حکومتي عراق را از هيچکس به کس تبديل مي کند و مسئوليت مهم مقابله با چريکهاي بازمانده از نظام صدام را به آن وامي‌گذارد. نويسنده واشنگتن پست مي‌افزايد: اين نشان مي‌دهد که رهبران نظامي و سياسي آمريکا دارند از اشتباه هائي که در عراق مرتکب شده اند درس مي‌گيرند و خود را با مقتضيات تطبيق مي‌دهند که حاصل بحثي طولاني و بي سرو صدا در داخل دولت در اين باره بود. آقاي هوگلند مي‌نويسد حاصل رفت و برگشت سريع هفته گذشته آقاي برمر به واشنگتن اين بود که خود او مسئوليت کوچکتر کردن نقش خود در عراق را برعهده گرفت.
روزنامه نيويورک پست، در مقاله‌اي از آقاي ديک موريس، مشاور انتخاباتي و تحليلگر سياسي، مي‌نويسد دمکرات‌ها در آمريکا علاقمند هستند که جنگ عراق را با ويتنام مقايسه کنند، اما موقعيت سياسي مخالفان اين دو جنگ با هم متفاوت است. هيچکدام از سناتورهاي مخالف جنگ ويتنام، خواستار خروج بلافاصله آمريکا از ويتنام نبودند، و صحبت از راه‌حل هاي بينابيني بود، اما در عراق اين راه‌حل‌ها کارگر نيست زيرا دولتي که بشود با آن مذاکره است مدتهاست مرده و مدفون شده است، و آقاي بوش، با اتخاذ سياست جديد انتقال سريع حاکميت به عراقي‌ها، فرصت انتقاد را از دمکرات‌ها گرفته است که ممکن بود بخواهند از فراخوان انتقال قدرت به عراقي‌ها يک شعار انتخاباتي بسازند. نيويورک تايمز پرسيد که چه مي شد که همه به اشتباهاتي که قبل و بعد از جنگ در عراق کردند اعتراف مي کردند، مثلا چپ گرايان ضد توني بلر، نخست وزير بريتانيا و نيروهاي ضد جنگ در بريتانيا، که فهميدند در اقليت هستند و اکثريت مردم بريتانيا حاضر به گسستن پيوند ميان آمريکا و بريتانيا نيستند. واشنگتن پست از برنامه جديد آمريکا براي انتقال حاکميت به يک دولت موقت عراقي و تغيير نقش نيروهاي آمريکا در عراق از نيروهاي اشغالگر به نيروهاي حافظ ثبات استقبال کرد. نيويورک پست نوشت که دمکرات ها در آمريکا علاقه مند هستند که جنگ در عراق را با ويتنام مقايسه کنند، اما موقعيت سياسي مخالفان اين دو جنگ با هم متفاوت است.
