شیرین عبادی حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل، طی نامه‌ای به ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، از وضعیت وخیم جسمانی عیسی سحرخیز روزنامه‌نگارکه بیش از یک سال است در زندان به سرمی‌برد، خبرداده و از کمیسر عالی حقوق بشرخواسته تا در این مورد اقدام کند.
رادیو فردا درگفت‌و گو با شیرین عبادی ابتدا از دلیل نوشتن این نامه به کمیسرعالی حقوق بشر رسیده است.
شیرین عبادی: آقای سحرخیز که قبلاً در مورد بازداشت غیر قانونی و نحوه نگهداری آنها در زندان و ضرب و شتم ایشان در هنگام بازداشت شکایتی طرح کرده بودند؛ و چون در ایران به این دادخواهی ایشان رسیدگی نشده بود، طبق وکالتی که به من داده بودند، از من درخواست داشتند که من این مسئله را با مقامات بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد مطرح کنم. زیرا که به هر حال بایستی به این شکایت در جایی رسیدگی شود و من همواره گفته‌ام دنیا به ایران ختم نمی‌شود و روزگار هم فقط امروز نیست.
ـ آقای سحرخیز الان در چه شرایطی به سر می‌برند؟
من چون خودم بیرون از ایران هستم، آقای سحرخیز را نتوانسته‌ام ملاقات کنم؛ ولی همکاران محترم من که در ایران هستند و وکالت ایشان را بر عهده دارند از جمله خانم نسرین ستوده، از شرایط ایشان برای من گفتند و همچنین صحت نامه‌ای را که ایشان از زندان برای من فرستاده بودند، و در نشریات چاپ شده بود، تایید کردند. در آن نامه وکالت برای طرح دعوا به من داده بودند.
ـ الان در این نامه شما عنوان کردید که ایشان شرایط جسمانی بدی دارند و حتی روی صندلی چرخدار هستند.
آقای سحرخیز موقع دستگیری بدون دلیل خاص مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند تا حدی که منجر به شکستگی استخوان سینه و پارگی تاندون دست می‌شود و چون معالجات به موقع و به طور صحیحی صورت نمی‌گیرد، استخوان سینه بد طوری جوش می‌خورد. به صورت کج به نحوی که از بیرون هم شکستگی قابل رویت است به وجود می‌آید و این باعث درد همیشگی برای ایشان است.
در همین حال بعد از گذشت بیش از یک سال و با وجود درخواست های مکرر برای گرفتن مرخصی استعلاجی با این درخواست موافقت نمی‌شود. در اثر شرایط نامناسب زندان کمردرد و پادرد شدیدی می‌گیرند. ستون فقرات شان اذیت می‌شود تا حدی که طبق گفته خانواده‌شان حتی از ویلچر استفاده می‌کنند.
ـ آیا نوشتن چنین نامه‌هایی تاثیری در وضعیت و شرایط آقای عیسی سحرخیز خواهد داشت؟
امیدوارم که تاثیر داشته باشد. به هر حال دولت ایران مجبور است روزی گزارشگران سازمان ملل و حقوق بشر را به ایران راه بدهد. و آن موقع است که به استناد نامه‌هایی که ما نوشته‌ایم، می‌توانیم درخواست کنیم که اگر به ایران می‌روید باید حتماً با این افراد هم ملاقات داشته باشید و ملاقات شما نبایستی منحصر شود به بازدید مقامات رسمی اداری و بازدید از چند زندانی که به صورت نمونه درست کرده‌اند.
ـ قرار بود هیاتی از سوی شورای عالی حقوق بشر به ایران سفر کند. آیا شما اطلاع دارید که این سفر صورت خواهد گرفت یا نه؟
تاکنون که دولت ایران با چنین درخواست‌هایی موافقت نکرده است. ما امیدوار هستیم که بالاخره دولت ایران موافقت کند و در صورت عزیمت مسلماً این نامه‌ها تاثیر خواهد داشت. حداقل در این جهت که بروند و وضعیت زندانی را ببینند.
رادیو فردا درگفت‌و گو با شیرین عبادی ابتدا از دلیل نوشتن این نامه به کمیسرعالی حقوق بشر رسیده است.
شیرین عبادی: آقای سحرخیز که قبلاً در مورد بازداشت غیر قانونی و نحوه نگهداری آنها در زندان و ضرب و شتم ایشان در هنگام بازداشت شکایتی طرح کرده بودند؛ و چون در ایران به این دادخواهی ایشان رسیدگی نشده بود، طبق وکالتی که به من داده بودند، از من درخواست داشتند که من این مسئله را با مقامات بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد مطرح کنم. زیرا که به هر حال بایستی به این شکایت در جایی رسیدگی شود و من همواره گفته‌ام دنیا به ایران ختم نمی‌شود و روزگار هم فقط امروز نیست.
ـ آقای سحرخیز الان در چه شرایطی به سر می‌برند؟
من چون خودم بیرون از ایران هستم، آقای سحرخیز را نتوانسته‌ام ملاقات کنم؛ ولی همکاران محترم من که در ایران هستند و وکالت ایشان را بر عهده دارند از جمله خانم نسرین ستوده، از شرایط ایشان برای من گفتند و همچنین صحت نامه‌ای را که ایشان از زندان برای من فرستاده بودند، و در نشریات چاپ شده بود، تایید کردند. در آن نامه وکالت برای طرح دعوا به من داده بودند.
ـ الان در این نامه شما عنوان کردید که ایشان شرایط جسمانی بدی دارند و حتی روی صندلی چرخدار هستند.
آقای سحرخیز موقع دستگیری بدون دلیل خاص مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند تا حدی که منجر به شکستگی استخوان سینه و پارگی تاندون دست می‌شود و چون معالجات به موقع و به طور صحیحی صورت نمی‌گیرد، استخوان سینه بد طوری جوش می‌خورد. به صورت کج به نحوی که از بیرون هم شکستگی قابل رویت است به وجود می‌آید و این باعث درد همیشگی برای ایشان است.
در همین حال بعد از گذشت بیش از یک سال و با وجود درخواست های مکرر برای گرفتن مرخصی استعلاجی با این درخواست موافقت نمی‌شود. در اثر شرایط نامناسب زندان کمردرد و پادرد شدیدی می‌گیرند. ستون فقرات شان اذیت می‌شود تا حدی که طبق گفته خانواده‌شان حتی از ویلچر استفاده می‌کنند.
ـ آیا نوشتن چنین نامه‌هایی تاثیری در وضعیت و شرایط آقای عیسی سحرخیز خواهد داشت؟
امیدوارم که تاثیر داشته باشد. به هر حال دولت ایران مجبور است روزی گزارشگران سازمان ملل و حقوق بشر را به ایران راه بدهد. و آن موقع است که به استناد نامه‌هایی که ما نوشته‌ایم، می‌توانیم درخواست کنیم که اگر به ایران می‌روید باید حتماً با این افراد هم ملاقات داشته باشید و ملاقات شما نبایستی منحصر شود به بازدید مقامات رسمی اداری و بازدید از چند زندانی که به صورت نمونه درست کرده‌اند.
ـ قرار بود هیاتی از سوی شورای عالی حقوق بشر به ایران سفر کند. آیا شما اطلاع دارید که این سفر صورت خواهد گرفت یا نه؟
تاکنون که دولت ایران با چنین درخواست‌هایی موافقت نکرده است. ما امیدوار هستیم که بالاخره دولت ایران موافقت کند و در صورت عزیمت مسلماً این نامه‌ها تاثیر خواهد داشت. حداقل در این جهت که بروند و وضعیت زندانی را ببینند.
