روزهای شنبه و يکشنبه، ۲۱ و ۲۲ ارديبهشت اتحاد جمهوريخواهان ايران به مناسبت دهمين سالگرد تاسيس خود مراسمی را در شهر برلين برگزار کرد.
اتحاد جمهوريخواهان ايران متشکل از کنشگرانی است با گرايش های فکری و سياسی متنوع که ده سال پيش درارديبهشت سال ۸۲ با برگزاری يک همايش بزرگ در شهر برلين و با حضور صدها تن از فعالان سياسی ومدنی ، کارشناسان، استادان دانشگاه و روزنامه نگاران، فعاليت خودرا حول يک منشور ده ماده ای آغاز کردند.
اين تشکل سياسی در طول ده سال گذشته پنج همايش را بر گزار کرده، که در آن اعضا و فعالان جمهوريخواه درباره مسائل سياسی روز و همچنين مشکلات و مسائل درونی به بحث و رايزنی پرداخته اند.
گروهی از اعضای اتحاد جمهوريخواهان ايران در سال ۹۰ از اين تشکل انشعاب کرده و سازمان جمهوريخواهان ايران را تشکيل دادند.
مهدی فتاپور يکی از بنيانگذاران اتحاد جمهوريخواهان در مراسم گشايش گردهمايی اخير در برلين ضمن اشاره به جدايی که در سالهای گذشته از اين تشکل سياسی صورت گرفته بر« ضرورت اتحاد نيروهای سکولار جمهوری خواه» تاکيد کرد. اوگفت کسانی که از اتحاد جمهوريخواهان جدا شده اند، «مايل به همکاری» مجدد هستند.
در جستجوی همکاری ونزديکی بيشتر
اولين ميزگرد گردهمايی اتحاد جمهوريخواهان با نام « همگرايی جمهوريخواهان» به بررسی راه های همگرايی و همکاری گرايش های مختلف اپوزيسيون جمهوری خواه ايران اختصاص داشت.
شرکت کنندگان در ميز گرد ابتدا بر نکات مشترک در اصول و ديدگاه های اين گرايش ها به عنوان نقاط قوت و مبنای مناسبی برای همگرايی تاکيد کردند و سپس به ارائه پيشنهاداتی برای حل مسائل مربوط به اختلاف در استراتژی و خط مشی سياسی پرداختند.
يکی از پيشنهادات مطرح شده در اين ميزگرد، برگزاری سمينارهای مشترک با هدف بررسی امکانات و راه حل ها برای همگرايی بيشتر اپوزيسيون جمهوری خواه بود. پيشنهاد ديگری نيز بر ضرورت همکاری حول پروژه های مشترک تاکيد داشت.
در اين ميزگرد محمد برقعی، بهروز بيات، کوروش پارسا، بهروز خليق، مهرداد درويش پور و حسين علوی از گرايش های مختلف فکر و سياسی و جمهوريخواه حضور داشتند.
انتخابات و چالش های موجود
ميزگرد دوم گردهمايی در روز شنبه « جمهوريخواهان و انتخابات پيش رو» نام داشت. اين ميزگرد که همزمان شد با خبر نامزدی اکبر هاشمی رفسنجانی « رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام» رويکرد بحث شرکت کنندگان را تا حدودی تغيير داد و مسئله کانديداتوری آقای هاشمی رفسنجانی و پيامد ها ی آن به موضوع اصلی بحث تبديل شد.
در اين ميزگرد مليحه محمدی، مرتضی کاظميان، فواد تابان و مهران براتی شرکت داشتند.
مليحه محمدی روزنامه نگار و عضو اتحاد مجمهوريخواهان ايران با ذکر اين نکته که ايران در شرايط بحرانی است و دراين شرايط به کسی نياز است که نه اصلاح طلب، نه سبز و نه اصولگرا باشد، گفت:« کسی مانند هاشمی که تجربه عبور از جنگ را داشته، با تجربيات خودش که بيان کرده، گقته و نوشته می تواند به رسيدن دوباره به آن وضعيت موثر باشد.»
در برخوردی ديگر به کانديداتوری هاشمی رفسنجانی و بطور کلی انتخابات پيش رو فواد تابان سردبير سايت اخبار روز با ذکر اينکه از برگزاری چنين انتخاباتی که در آن رای مردم دزديده و معترضان سرکوب می شوند« شرم می کنم» گفت که هاشمی رفسنجانی در تمام سرکوب های جمهوری اسلامی شريک و متهم است و نمی توان اورا « نماد تغيير» توصيف کرد.
سخنران ديگر مرتضی کاطميان فعال ملی مذهبی بود. او گفت که با نامزدی اکبر هاشمی رفسنجانی، مشايی و جليلی کل ارايش نيروهای سياسی دراين انتخابات دچار تکان شده است و در توصيح بيشتر اين گفته خود به راديو فردا می گويد:«ازمنظرنيروهای دمکراسی خواه و بارمند به جنبش سبز، نامزدی آقای رفسنجانی يک تحرک برای جامعه مدنی زير سرکوب ايران و يک پتانسيل بالقوه است که می تواند منجربه توانمندسازی شبکه های اجتماعی شود.»
مرتضی کاظميان در ادامه می افزايد:«اگر هاشمی رفسنجانی بتواند از اين فرصنی که در اختيار او قرار داه شده استفاده کند و مطالبات جامعه مدنی را بازخوانی کند و حداقل روی شعارها و صحبتهايی که در اخرين نماز جمعه اش پس از کودتای انتخاباتی ۸۸ ايراد کرد، بماند، می تواند يک نماد تغيير برای جامعه ايران باشد.»
مهران براتی از سازمان جمهوريخواهان ايران و تحليلگر سياسی از ديگر شرکت کنند در اين ميزگرد بودو او درباره آنچه در اين ميزگرد مطرح کرد به راديو فردا می گويد:« در گذشته تکليف ما روشن بود، جهار سال پيش جنبش مدنی، جنبش سبزی وجود داشت و سياست انتخاباتی که از آقايان موسوی و کروبی اعلام شده بود نشانه هايی از تحول در جهت خواستهای ازاديخواهانه مردم داشت به همين دليل هم بک ائتلاف نانوشته ميان جنبش مدنی مردم اين دو کانديد بوجود آوردند.»
مهران براتی درادامه ياد آوری می کند که اکنون چنين شرايطی وجود ندارد، می گويد: مابايد الان منتظر بمانيم و ببينيم نيروهای اجتماعی چه عکس العملی نشان می دهند، بويژه کانديداهای انمتخاباتی چه برنامه هايی اعلام می کنند. بطور مثال آيا آقای هاشمی خواست ازادی همه زنداينيان سياسی را دارد؟ خواهان آزادی رسانه ها هست؟ آزادی احزاب سياسی را در برنامه انتخاباتی خود دارد يا نه؟
مهران براتی در ادامه می افزايد که اگر هيچکدام از اين موارد در برنامه او نباشد ما دليلی برای اينکه در انتخابات شرکت کنيم و يا به کسی توصيه کنيم نمی بينيم.
رابطه جامعه مدنی با جامعه سياسی
دردومين روز گردهمايی اتحاد جمهوريخواهان ميزگردی با عنوان «جنبش های اجتماعی و رابطه ان با جمهوريخواهان و سازمانهای سياسی» برگزارشد که در آن از سوی شرکت کنندگان پيشنهاداتی هم برای فعاليت آينده اين تشکل سياسی ارائه شد
در اين ميزگرد، کاظم کردوانی، منصوره شجاعی، صادق کارگر، علی هنری، پروين بختياری نژاد و امير ممبينی شرکت داشتند.
علی هنری فعال سياسی و کارشناس شبکه های اجتماعی از رابطه جوانان با سياست و اينکه انديشه های جمهوريخواهی تا چه حد منطبق با خواست های آنان است سخن گفت و صادق کارگر از فعالان کارگری از کم توجهی نيروهای جمهوريخواه به مسائل کارگری و بويژه قانون کار انتقاد کرد.
کاظم کردوانی جامعه شناس و پژوهشگرسخنران ديگر اين ميزگرد براين نظر بود که جمهوريخواهان بايد به جريانات روشنفکری و نيز اهل نشر و دانشگاه و بويژه نخبگان توجه بيشتری داشته باشند و در قبال رويدادها در اين حوزه به بيانيه دادن بسنده نکنند.
اميرممبينی با اشاره به وضعيت ناهنجار محيط زيست درايران برضرورت توجه جمهوريخواهان به اين مسئله روز و مهم تاکيد داشت.
منصوره شجاعی پژوهشگرزنان وعضوهيئت تحريريه مدرسه فمينيستی از ديگرمهمانان اين گردهمايی بود.
او درسخنان خود به تفاوت عمل جنبش های مدنی با احزاب وسازمانهای سياسی پرداخت.
او در حاشيه گردهمايی در مورد نکات اصلی اين بحث به راديو فردا گفت: «جنبش های اجتماعی عموما جامعه محورند و به تغييراتی نگاه می کنند که به نفع جامعه باشد. در حالی که جريانهای سياسی مدلهای حکومتی ارائه می دهند و يا بحث شان اين است که چقدر درجريان اداره کشورسهيم باشند.»
منصوره شجاعی در ادامه می افزايد:« بهمين دليل هم من فکرمی کنم اين جنبش ها نبايد الزاما درحرکت های مشترک و يا اتحاد ها بخواهند با جريانات سياسی کارها و يا پروژه هايی را پيش ببرند.
سخنران دبگر اين ميزگرد پروين بختياری نژاد روزنامه نگار و پژوهشگر زنان بود. اوبه مسئله نبود گفتگو وديالوگ ميان احزاب سياسی و گروههای اتنيکی پرداخت وگفت که مشکلات زنان دراين گروهها دغدغه احزاب سياسی نيست و به آن پرداخته نمی شود.
پروين بختيار نژاد در اين زمينه به راديو فردا گفت:« به دليل قطع ديالوگ ميان گروههای قومی، زنان مسائلشان پوشيده می ماند و مطرح نمی شود. تا جايی که در مواردی حتی ازسوی فعالان زن دراين گروهها مسکوت می ماند.»
علاوه بر سه ميزگرد سخنرانی و بحث، به دعوت اتحاد جمهوريخواهان، مهرداد عمادی کارشناس اقتصادی نيز در روزشنبه سخنرانی با «عنوان ارزيابی تغييرساختار اقتصادی ايران» ايراد کرد.
همچنين شماری از فعالان مدنی، سياسی و روزنامه نگاران نيزدر روز دوم درسخنرانی هايی کوتاه به بحث و گفتگو با شرکت کنند گان در گردهمايی پرداختند.
اتحاد جمهوريخواهان ايران متشکل از کنشگرانی است با گرايش های فکری و سياسی متنوع که ده سال پيش درارديبهشت سال ۸۲ با برگزاری يک همايش بزرگ در شهر برلين و با حضور صدها تن از فعالان سياسی ومدنی ، کارشناسان، استادان دانشگاه و روزنامه نگاران، فعاليت خودرا حول يک منشور ده ماده ای آغاز کردند.
اين تشکل سياسی در طول ده سال گذشته پنج همايش را بر گزار کرده، که در آن اعضا و فعالان جمهوريخواه درباره مسائل سياسی روز و همچنين مشکلات و مسائل درونی به بحث و رايزنی پرداخته اند.
گروهی از اعضای اتحاد جمهوريخواهان ايران در سال ۹۰ از اين تشکل انشعاب کرده و سازمان جمهوريخواهان ايران را تشکيل دادند.
مهدی فتاپور يکی از بنيانگذاران اتحاد جمهوريخواهان در مراسم گشايش گردهمايی اخير در برلين ضمن اشاره به جدايی که در سالهای گذشته از اين تشکل سياسی صورت گرفته بر« ضرورت اتحاد نيروهای سکولار جمهوری خواه» تاکيد کرد. اوگفت کسانی که از اتحاد جمهوريخواهان جدا شده اند، «مايل به همکاری» مجدد هستند.
در جستجوی همکاری ونزديکی بيشتر
اولين ميزگرد گردهمايی اتحاد جمهوريخواهان با نام « همگرايی جمهوريخواهان» به بررسی راه های همگرايی و همکاری گرايش های مختلف اپوزيسيون جمهوری خواه ايران اختصاص داشت.
شرکت کنندگان در ميز گرد ابتدا بر نکات مشترک در اصول و ديدگاه های اين گرايش ها به عنوان نقاط قوت و مبنای مناسبی برای همگرايی تاکيد کردند و سپس به ارائه پيشنهاداتی برای حل مسائل مربوط به اختلاف در استراتژی و خط مشی سياسی پرداختند.
يکی از پيشنهادات مطرح شده در اين ميزگرد، برگزاری سمينارهای مشترک با هدف بررسی امکانات و راه حل ها برای همگرايی بيشتر اپوزيسيون جمهوری خواه بود. پيشنهاد ديگری نيز بر ضرورت همکاری حول پروژه های مشترک تاکيد داشت.
در اين ميزگرد محمد برقعی، بهروز بيات، کوروش پارسا، بهروز خليق، مهرداد درويش پور و حسين علوی از گرايش های مختلف فکر و سياسی و جمهوريخواه حضور داشتند.
انتخابات و چالش های موجود
ميزگرد دوم گردهمايی در روز شنبه « جمهوريخواهان و انتخابات پيش رو» نام داشت. اين ميزگرد که همزمان شد با خبر نامزدی اکبر هاشمی رفسنجانی « رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام» رويکرد بحث شرکت کنندگان را تا حدودی تغيير داد و مسئله کانديداتوری آقای هاشمی رفسنجانی و پيامد ها ی آن به موضوع اصلی بحث تبديل شد.
در اين ميزگرد مليحه محمدی، مرتضی کاظميان، فواد تابان و مهران براتی شرکت داشتند.
مليحه محمدی روزنامه نگار و عضو اتحاد مجمهوريخواهان ايران با ذکر اين نکته که ايران در شرايط بحرانی است و دراين شرايط به کسی نياز است که نه اصلاح طلب، نه سبز و نه اصولگرا باشد، گفت:« کسی مانند هاشمی که تجربه عبور از جنگ را داشته، با تجربيات خودش که بيان کرده، گقته و نوشته می تواند به رسيدن دوباره به آن وضعيت موثر باشد.»
در برخوردی ديگر به کانديداتوری هاشمی رفسنجانی و بطور کلی انتخابات پيش رو فواد تابان سردبير سايت اخبار روز با ذکر اينکه از برگزاری چنين انتخاباتی که در آن رای مردم دزديده و معترضان سرکوب می شوند« شرم می کنم» گفت که هاشمی رفسنجانی در تمام سرکوب های جمهوری اسلامی شريک و متهم است و نمی توان اورا « نماد تغيير» توصيف کرد.
سخنران ديگر مرتضی کاطميان فعال ملی مذهبی بود. او گفت که با نامزدی اکبر هاشمی رفسنجانی، مشايی و جليلی کل ارايش نيروهای سياسی دراين انتخابات دچار تکان شده است و در توصيح بيشتر اين گفته خود به راديو فردا می گويد:«ازمنظرنيروهای دمکراسی خواه و بارمند به جنبش سبز، نامزدی آقای رفسنجانی يک تحرک برای جامعه مدنی زير سرکوب ايران و يک پتانسيل بالقوه است که می تواند منجربه توانمندسازی شبکه های اجتماعی شود.»
مرتضی کاظميان در ادامه می افزايد:«اگر هاشمی رفسنجانی بتواند از اين فرصنی که در اختيار او قرار داه شده استفاده کند و مطالبات جامعه مدنی را بازخوانی کند و حداقل روی شعارها و صحبتهايی که در اخرين نماز جمعه اش پس از کودتای انتخاباتی ۸۸ ايراد کرد، بماند، می تواند يک نماد تغيير برای جامعه ايران باشد.»
مهران براتی از سازمان جمهوريخواهان ايران و تحليلگر سياسی از ديگر شرکت کنند در اين ميزگرد بودو او درباره آنچه در اين ميزگرد مطرح کرد به راديو فردا می گويد:« در گذشته تکليف ما روشن بود، جهار سال پيش جنبش مدنی، جنبش سبزی وجود داشت و سياست انتخاباتی که از آقايان موسوی و کروبی اعلام شده بود نشانه هايی از تحول در جهت خواستهای ازاديخواهانه مردم داشت به همين دليل هم بک ائتلاف نانوشته ميان جنبش مدنی مردم اين دو کانديد بوجود آوردند.»
مهران براتی درادامه ياد آوری می کند که اکنون چنين شرايطی وجود ندارد، می گويد: مابايد الان منتظر بمانيم و ببينيم نيروهای اجتماعی چه عکس العملی نشان می دهند، بويژه کانديداهای انمتخاباتی چه برنامه هايی اعلام می کنند. بطور مثال آيا آقای هاشمی خواست ازادی همه زنداينيان سياسی را دارد؟ خواهان آزادی رسانه ها هست؟ آزادی احزاب سياسی را در برنامه انتخاباتی خود دارد يا نه؟
مهران براتی در ادامه می افزايد که اگر هيچکدام از اين موارد در برنامه او نباشد ما دليلی برای اينکه در انتخابات شرکت کنيم و يا به کسی توصيه کنيم نمی بينيم.
رابطه جامعه مدنی با جامعه سياسی
دردومين روز گردهمايی اتحاد جمهوريخواهان ميزگردی با عنوان «جنبش های اجتماعی و رابطه ان با جمهوريخواهان و سازمانهای سياسی» برگزارشد که در آن از سوی شرکت کنندگان پيشنهاداتی هم برای فعاليت آينده اين تشکل سياسی ارائه شد
در اين ميزگرد، کاظم کردوانی، منصوره شجاعی، صادق کارگر، علی هنری، پروين بختياری نژاد و امير ممبينی شرکت داشتند.
علی هنری فعال سياسی و کارشناس شبکه های اجتماعی از رابطه جوانان با سياست و اينکه انديشه های جمهوريخواهی تا چه حد منطبق با خواست های آنان است سخن گفت و صادق کارگر از فعالان کارگری از کم توجهی نيروهای جمهوريخواه به مسائل کارگری و بويژه قانون کار انتقاد کرد.
کاظم کردوانی جامعه شناس و پژوهشگرسخنران ديگر اين ميزگرد براين نظر بود که جمهوريخواهان بايد به جريانات روشنفکری و نيز اهل نشر و دانشگاه و بويژه نخبگان توجه بيشتری داشته باشند و در قبال رويدادها در اين حوزه به بيانيه دادن بسنده نکنند.
اميرممبينی با اشاره به وضعيت ناهنجار محيط زيست درايران برضرورت توجه جمهوريخواهان به اين مسئله روز و مهم تاکيد داشت.
منصوره شجاعی پژوهشگرزنان وعضوهيئت تحريريه مدرسه فمينيستی از ديگرمهمانان اين گردهمايی بود.
او درسخنان خود به تفاوت عمل جنبش های مدنی با احزاب وسازمانهای سياسی پرداخت.
او در حاشيه گردهمايی در مورد نکات اصلی اين بحث به راديو فردا گفت: «جنبش های اجتماعی عموما جامعه محورند و به تغييراتی نگاه می کنند که به نفع جامعه باشد. در حالی که جريانهای سياسی مدلهای حکومتی ارائه می دهند و يا بحث شان اين است که چقدر درجريان اداره کشورسهيم باشند.»
منصوره شجاعی در ادامه می افزايد:« بهمين دليل هم من فکرمی کنم اين جنبش ها نبايد الزاما درحرکت های مشترک و يا اتحاد ها بخواهند با جريانات سياسی کارها و يا پروژه هايی را پيش ببرند.
سخنران دبگر اين ميزگرد پروين بختياری نژاد روزنامه نگار و پژوهشگر زنان بود. اوبه مسئله نبود گفتگو وديالوگ ميان احزاب سياسی و گروههای اتنيکی پرداخت وگفت که مشکلات زنان دراين گروهها دغدغه احزاب سياسی نيست و به آن پرداخته نمی شود.
پروين بختيار نژاد در اين زمينه به راديو فردا گفت:« به دليل قطع ديالوگ ميان گروههای قومی، زنان مسائلشان پوشيده می ماند و مطرح نمی شود. تا جايی که در مواردی حتی ازسوی فعالان زن دراين گروهها مسکوت می ماند.»
علاوه بر سه ميزگرد سخنرانی و بحث، به دعوت اتحاد جمهوريخواهان، مهرداد عمادی کارشناس اقتصادی نيز در روزشنبه سخنرانی با «عنوان ارزيابی تغييرساختار اقتصادی ايران» ايراد کرد.
همچنين شماری از فعالان مدنی، سياسی و روزنامه نگاران نيزدر روز دوم درسخنرانی هايی کوتاه به بحث و گفتگو با شرکت کنند گان در گردهمايی پرداختند.
