خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌گوید اطلاعاتی به دست آورده است که نام و مشخصات ۳۱۱ اویغور بازداشت شده که اقوام آنها ساکن خارج از کشور هستند و همین‌طور اطلاعات مربوط به بیش از دو هزار نفر از اقوام، دوستان و همسایه‌های آنها را طبقه‌بندی کرده است.
در هر ستون، در جلوی نام فرد بازداشت شده آدرس و شماره کارت ملی او، محل و زمان بازداشت و همین‌طور گزارشی از وضعیت خانوادگی، گرایش مذهبی، سوابق زندگی و محله او، دلیل بازداشت و تصمیم در مورد آزادی و یا ادامه بازداشت او قید شده است.
در این مدرک که مربوط به سال ۲۰۱۹ است دقیقا مشخص نیست چه نهاد دولتی آن را تنظیم کرده و برای چه نهادی ارسال شده است.
این کامل‌ترین مدارک افشا شده، حاوی اطلاعات شخصی افرادی است که بنابر تصمیم مقامات مسئول در چین به اردوگاه‌ها اعزام می‌شوند. این اردوگاه‌ها بخشی از طرح گسترده دولت چین است و بیش از یک میلیون نفر از اقلیت‌های مذهبی ساکن آن کشور که اکثر آنها مسلمان هستند در این اردوگاه‌ها در بازداشت قرار دارند.
داده‌های موجود در این مدارک و نحوه دسته‌بندی اطلاعات نشان می‌دهد که برخلاف ادعای مقامات چین، دلیل اصلی بازداشت‌ها نه افراط‌گری سیاسی بلکه تعلقات مذهبی است. افراد به دلیل انجام مناسک ساده دینی مثل «نماز خواندن»، «رفتن به مسجد» و یا «ریش گذاشتن» بازداشت می‌شوند.
این مدارک نشان می‌دهد که سوابق و وابستگی‌های خانوادگی نیز در بازداشت و یا آزاد کردن افراد نقش بسیار مهمی دارد و حتی در مواردی از رفتار فرد بازداشت شده مهمتر است.
دارن بایلر، پژوهشگر دانشگاه کلرادو که در زمینه به کارگیری سیستم‌های کنترل در ایالت سین کیانگ چین تحقیق می‌کند گفت: «کاملا مشخص است که مناسک و آداب دینی هدف اصلی است. آنها می‌خواهند جامعه را تجزیه کنند، خانواده‌ها را از یکدیگر جدا کرده و آنها را در مقابل برنامه‌های بازآموزی آسیب‌پذیر کنند».
خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌افزاید دولت محلی ایالت سین‌کیانگ به درخواست این خبرگزاری برای اظهار نظر پاسخ نداده است.
سخنگوی وزارت خارجه چین نیز در پاسخ به سئوالی در مورد سرکوب افراد مذهبی و خانواده‌های آنان در ایالت سین کیانگ گفت: «این حرفهای پوچ ارزش اظهار نظر ندارند».
دولت چین در گذشته گفته بود که این اردوگاه‌ها مراکز داوطلبانه بازآموزی حرفهای هستند و اعمال تبعیض بر اساس دین را تکذیب کرده است.
حکومت چین از دهه‌ها پیش برای کنترل ایالت سین‌کیانگ با مشکل روبرو است و از سال ۲۰۰۱ و آغاز کارزار بین‌المللی آمریکا علیه تروریسم، از این موضوع به عنوان توجیهی برای اعمال فشار به مسلمانان اویغور استفاده می‌کند.
در پی بمبگذاری اسلامگرایان تندرو در ایستگاه قطار مرکز سین‌کیانگ در سال ۲۰۱۴ رئیس‌جمهوری چین برنامه «نبرد خلق با ترور» را اعلام کرد و از آن پس یک حکومت پلیسی دیجیتال بر ایالت سین‌کیانگ حاکم شده است.
قبل از درز کردن این مدارک جدید توسط اویغورهای ساکن خارج، در ماه نوامبر نیز یک مدرک دولتی محرمانه در مورد نحوه کار سیستم بازداشت‌های گسترده در ایالت سین کیانگ افشا شد.
این مدرک که در اختیار اتحادیه روزنامه‌نگاران تحقیقی قرار گرفت نشان داد مراکزی که دولت چین احداث کرده است در حقیقت اردوگاه‌های بازآموزی اجباری ایدئولوژیک و رفتاری هستند و مثل زندان اداره می‌شوند.
مدارک دیگری نيز که به دست روزنامه نیویورک‌تایمز افتاده است پیش زمینه‌های تاریخی بازداشت‌های گسترده اقلیت‌های مذهبی در چین را تشریح می‌کند.
مدارک اخیر مربوط به مارس ۲۰۱۹ است و اطلاعات آن با گفته‌های ساکنان منطقه کاراکاکس که اکثریت آنها اویغور هستند، ابزارهای تشخیص هویت رسمی چین و سایر فهرست‌ها و اسامی که خبرگزاری آسوشیتدپرس در اختیار دارد، انطباق دارد.
