تومیسلاو ایویچ، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران، و از برجسته‌ترین مربیان فوتبال جهان در سن ۷۷ سالگی به دلیل عارضه قلبی درگذشت.
برترین مربی فوتبال جهان در سال ۱۹۸۷، در همان شهری که به دنیا آمده بود از دنیا رفت.
سایت فیفا ضمن اعلام این خبر، از بستری شدن او در آخرین روزهای زندگی‌اش در بیمارستانی در شهر اشپیلت خبر داده است.
این خبر، محافل فوتبالی در سرتاسر اروپا را متأثر کرده، به این دلیل ساده که ایویچ در اکثر نقاط اروپا مربیگری کرد و جام‌های قهرمانی را بالای سر برد.
اشپیلت شهری است که ایویچ فوتبال را از تیم آر ان کا آغاز کرد و سپس به بهترین تیم کرواسی که در این شهر است یعنی هایدوک پیوست.
اویچ مربیگری را هم از آر ان کا آغاز کرد و سپس روی نیمکت هایدوک نشست.
جالب اینجاست که ایویچ در سه مقطع زمانی مختلف در دهه‌های هفتاد، هشتاد و ۹۰ میلادی، سرمربی هایدوک شد و با این تیم هفت جام قهرمانی در لیگ همیشه جنجالی فوتبال یوگسلاوی گرفت.
کارنامه درخشان با بزرگان اروپا
هدایت آژاکس آمستردام در سال ۱۹۷۷ و فتح لیگ هلند، فقط یکی از موفقیت‌های پرشمار ایویچ در دوران مربیگری است.
او چهار سال بعد با تیم اندرلشت، لیگ بلژیک را هم فتح کرد. پس از آن، دو سال روی نیمکت گالاتاسرای نشست.
دینامو زاگرب در کرواسی و آوه لینو در ایتالیا تیم‌های بعدی ایویچ بودند. سرمربی مبتکر کروات، در سال ۱۹۸۶ پاناتینایکوس را در لیگ یونان به قهرمانی رساند.
پورتو تیم محبوب پرتغال هم دو جام داخلی و یک جام اروپایی و جام بین قاره‌ای را با ایویچ گرفت. همان سال، فیفا او را به عنوان بهترین مربی جهان برگزید.
پورتو در فینال جام قهرمانان اروپا با نتیجه ۲-۱ بر بایرن مونیخ غلبه کرد و سپس راهی فرانسه شد و روی نیمکت پاری سن ژرمن نشست.
در سال ۱۹۹۱ جام حذفی فوتبال اسپانیا به آتلتیکو مادرید رسید که سرمربی‌اش تومیسلاو ایویچ بود. همان سال به المپیک مارسی پیوست و لیگ این کشور را نیز به کارنامه درخشان دوران مربیگری‌اش افزود.
بنفیکا مقصد بعدی ایویچ بود. سپس مجدداً روی نیمکت پورتو نشست. موناکو و فنرباغچه تیم‌های بعدی‌اش بودند.
به این فهرست باید تیم‌های ملی یوگسلاوی و کرواسی را نیز اضافه کرد.
استاندارد لیژ سه سال توسط ایویچ هدایت شد و مارسی نیز برای دومین بار در سال ۲۰۰۱ او را به عنوان سرمربی برگزید.
در فوتبال آسیا
ایویچ در جام ملت‌های سال ۱۹۹۶ سرمربی تیم ملی امارات بود. در آن رقابت‌ها بهترین بازی‌ها را تیم ایران با سرمربیگری مایلی کهن ارائه کرد. با این حال، ایویچ و امارات بهتر از ایران نتیجه گرفتند و روی سکوی دوم رقابت ها ایستادند.
ایویچ پی از جام ملت‌ها روی نیمکت الوصل نشست. تیمی که حالا دیه‌گو مارادونا را به عنوان سرمربی به خدمت گرفته است.
او بعدها الاتحاد عربستان را نیز هدایت کرد. اما تیم ملی ایران، آخرین تیم ملی بود که ایویچ مسئولیتش را پذیرفت.
از او خاطراتی عالی برای فوتبال ایران به جا مانده و برعکس، فوتبال ایران برای او خاطره‌ای تلخ به جا گذاشت.
ایویچ در ایران
تومیسلاو ایویچ در مدت زمانی کوتاه با تمرینات بدنسازی علمی و ساماندهی ساختار دفاعی تیم ملی، این تیم را مهیای حضور در جام جهانی ۱۹۹۸ کرد.
بازیکنان تیم ملی از اردوی مقطعی در بروجرد، به عنوان یکی از مدرن‌ترین و مؤثرترین اردوهای تاریخ فوتبال ایران یاد می‌کنند.
این ایویچ بود که نادر محمد خانی و جواد زرینچه را كه پس از مدت‌ها دوری، دوباره به تیم ملی برگرداند.
ایویچ در دی ۱۳۷۶ به ایران آمد و اولین میدان او بازی‌های چهارجانبه جام هنگ‌كنگ بود.
در این رقابت‌ها ایران پس از شکست ۱-۰ مقابل نیجریه، در دیدار دوم شیلی را که تیم اصلی‌اش در زمین بود، در ضربات پنالتی شكست داد و به عنوان سوم این رقابت‌ها رسید.
یکی از پنالتی‌های ایران را احمدرضا عابدزاده وارد دروازه شیلی کرد. او همچنین پنالتی دروازه‌بان حریف را مهار کرد.
فردوین ۷۷ و همزمان با عید نوروز، تیم ملی در سه دیدار دوستانه مقابل سه باشگاه فرانسوی گینگان، نانت و مونت‌پولیه قرار گرفت.
شوت‌های سهمگین و منجر به گل سیروس دین‌محمدی مقابل نانت، برتری ۲-۱ را نصیب ایران کرد. ایران سپس در تبریز مقابل تیم ملی فوتبال كویت به تساوی رسید.
در دیدارهای چهارجانبه تهران، تیم ملی که زیر فشار تمرینات بدنسازی بود به مجارستان ۲-۰ باخت اما جامائیكای صعودكننده به جام جهانی را ۱-۰ شکست داد.
اما در آستانه جام جهانی، در اردوی ایتالیا و پس از شکست سنگین ۷-۱ مقابل آث رم، جلال طالبی به جای او راهی جام جهانی شد.
پس از جام جهانی اکثر بازیکنان تیم ملی از برکناری ایویچ به تلخی یاد کردند و این تصمیم را عجولانه و اشتباه دانستند.
مربی کهنه‌کار کروات تا ۷۱ سالگی از مستطیل سبز جدا نشد و الاتحاد عربستان آخرین ایستگاه او در مسیر طولانی و پر افتخار مربیگری‌اش بود.
برترین مربی فوتبال جهان در سال ۱۹۸۷، در همان شهری که به دنیا آمده بود از دنیا رفت.
سایت فیفا ضمن اعلام این خبر، از بستری شدن او در آخرین روزهای زندگی‌اش در بیمارستانی در شهر اشپیلت خبر داده است.
این خبر، محافل فوتبالی در سرتاسر اروپا را متأثر کرده، به این دلیل ساده که ایویچ در اکثر نقاط اروپا مربیگری کرد و جام‌های قهرمانی را بالای سر برد.
اشپیلت شهری است که ایویچ فوتبال را از تیم آر ان کا آغاز کرد و سپس به بهترین تیم کرواسی که در این شهر است یعنی هایدوک پیوست.
اویچ مربیگری را هم از آر ان کا آغاز کرد و سپس روی نیمکت هایدوک نشست.
جالب اینجاست که ایویچ در سه مقطع زمانی مختلف در دهه‌های هفتاد، هشتاد و ۹۰ میلادی، سرمربی هایدوک شد و با این تیم هفت جام قهرمانی در لیگ همیشه جنجالی فوتبال یوگسلاوی گرفت.
کارنامه درخشان با بزرگان اروپا
هدایت آژاکس آمستردام در سال ۱۹۷۷ و فتح لیگ هلند، فقط یکی از موفقیت‌های پرشمار ایویچ در دوران مربیگری است.
او چهار سال بعد با تیم اندرلشت، لیگ بلژیک را هم فتح کرد. پس از آن، دو سال روی نیمکت گالاتاسرای نشست.
دینامو زاگرب در کرواسی و آوه لینو در ایتالیا تیم‌های بعدی ایویچ بودند. سرمربی مبتکر کروات، در سال ۱۹۸۶ پاناتینایکوس را در لیگ یونان به قهرمانی رساند.
پورتو تیم محبوب پرتغال هم دو جام داخلی و یک جام اروپایی و جام بین قاره‌ای را با ایویچ گرفت. همان سال، فیفا او را به عنوان بهترین مربی جهان برگزید.
پورتو در فینال جام قهرمانان اروپا با نتیجه ۲-۱ بر بایرن مونیخ غلبه کرد و سپس راهی فرانسه شد و روی نیمکت پاری سن ژرمن نشست.
در سال ۱۹۹۱ جام حذفی فوتبال اسپانیا به آتلتیکو مادرید رسید که سرمربی‌اش تومیسلاو ایویچ بود. همان سال به المپیک مارسی پیوست و لیگ این کشور را نیز به کارنامه درخشان دوران مربیگری‌اش افزود.
بنفیکا مقصد بعدی ایویچ بود. سپس مجدداً روی نیمکت پورتو نشست. موناکو و فنرباغچه تیم‌های بعدی‌اش بودند.
به این فهرست باید تیم‌های ملی یوگسلاوی و کرواسی را نیز اضافه کرد.
استاندارد لیژ سه سال توسط ایویچ هدایت شد و مارسی نیز برای دومین بار در سال ۲۰۰۱ او را به عنوان سرمربی برگزید.
در فوتبال آسیا
ایویچ در جام ملت‌های سال ۱۹۹۶ سرمربی تیم ملی امارات بود. در آن رقابت‌ها بهترین بازی‌ها را تیم ایران با سرمربیگری مایلی کهن ارائه کرد. با این حال، ایویچ و امارات بهتر از ایران نتیجه گرفتند و روی سکوی دوم رقابت ها ایستادند.
ایویچ پی از جام ملت‌ها روی نیمکت الوصل نشست. تیمی که حالا دیه‌گو مارادونا را به عنوان سرمربی به خدمت گرفته است.
او بعدها الاتحاد عربستان را نیز هدایت کرد. اما تیم ملی ایران، آخرین تیم ملی بود که ایویچ مسئولیتش را پذیرفت.
از او خاطراتی عالی برای فوتبال ایران به جا مانده و برعکس، فوتبال ایران برای او خاطره‌ای تلخ به جا گذاشت.
ایویچ در ایران
تومیسلاو ایویچ در مدت زمانی کوتاه با تمرینات بدنسازی علمی و ساماندهی ساختار دفاعی تیم ملی، این تیم را مهیای حضور در جام جهانی ۱۹۹۸ کرد.
بازیکنان تیم ملی از اردوی مقطعی در بروجرد، به عنوان یکی از مدرن‌ترین و مؤثرترین اردوهای تاریخ فوتبال ایران یاد می‌کنند.
این ایویچ بود که نادر محمد خانی و جواد زرینچه را كه پس از مدت‌ها دوری، دوباره به تیم ملی برگرداند.
ایویچ در دی ۱۳۷۶ به ایران آمد و اولین میدان او بازی‌های چهارجانبه جام هنگ‌كنگ بود.
در این رقابت‌ها ایران پس از شکست ۱-۰ مقابل نیجریه، در دیدار دوم شیلی را که تیم اصلی‌اش در زمین بود، در ضربات پنالتی شكست داد و به عنوان سوم این رقابت‌ها رسید.
یکی از پنالتی‌های ایران را احمدرضا عابدزاده وارد دروازه شیلی کرد. او همچنین پنالتی دروازه‌بان حریف را مهار کرد.
فردوین ۷۷ و همزمان با عید نوروز، تیم ملی در سه دیدار دوستانه مقابل سه باشگاه فرانسوی گینگان، نانت و مونت‌پولیه قرار گرفت.
شوت‌های سهمگین و منجر به گل سیروس دین‌محمدی مقابل نانت، برتری ۲-۱ را نصیب ایران کرد. ایران سپس در تبریز مقابل تیم ملی فوتبال كویت به تساوی رسید.
در دیدارهای چهارجانبه تهران، تیم ملی که زیر فشار تمرینات بدنسازی بود به مجارستان ۲-۰ باخت اما جامائیكای صعودكننده به جام جهانی را ۱-۰ شکست داد.
اما در آستانه جام جهانی، در اردوی ایتالیا و پس از شکست سنگین ۷-۱ مقابل آث رم، جلال طالبی به جای او راهی جام جهانی شد.
پس از جام جهانی اکثر بازیکنان تیم ملی از برکناری ایویچ به تلخی یاد کردند و این تصمیم را عجولانه و اشتباه دانستند.
مربی کهنه‌کار کروات تا ۷۱ سالگی از مستطیل سبز جدا نشد و الاتحاد عربستان آخرین ایستگاه او در مسیر طولانی و پر افتخار مربیگری‌اش بود.