هزاران فعال سیاسی و مدنی از ایران و خارج در نامه‌ای به بان گی مون، دبیرکل سازمان ملل، از او خواستند تا از همه ابزارهای ممکن و موجود برای آزادی امید کوکبی استفاده کند.
در نامه‌ای که به امضای ۱۶ هزار تن رسیده و برای رادیوفردا نیز ارسال شده است، امضاکنندگان از بان گی مون خواسته‌اند که به عنوان بالاترین مقام رسمی سازمان ملل متحد و برای «پاسداشت انسانیت» واکنشی مناسب به «بی‌عدالتی حکومت ایران» در مورد امید کوکبی، فیزیکدان زندانی، نشان دهد.
در این نامه با اشاره به پیشینه و زندگی‌نامه امید کوکبی، امتناع او از همکاری با پروژه‌های نظامی جمهوری اسلامی و همچنین ارتباط با مراکز علمی و دانشگاه‌های خارج از ایران به عنوان علت دستگیری او عنوان شده است.
در ادامه نامه به وضعیت جسمانی نامناسب امید کوکبی و ابتلای او به بیماری سرطان اشاره شده و آمده است که وی نباید در زندان بماند و ادامه این حبس می‌تواند صدماتی جبران‌ناپذیر به سلامتی او وارد کند.
از جمله شناخته‌شده‌ترین افرادی که این نامه را امضا کرده‌اند می‌توان به شیرین عبادی، وکیل و برنده نوبل صلح، نسرین ستوده، وکیل و فعال حقوق بشر، محمد ملکی، رئیس سابق دانشگاه تهران و فعال احتماعی، جعفر پناهی، کارگردان، محمد مصطفایی، وکیل، پرستو فروهر، هنرمند، و نیره توحیدی، استاد دانشگاه کالیفرنیا، اشاره کرد.
نسخه‌ای از این نامه نیز به کارزار بین‌المللی آزادی فوری امید کوکبی ارسال شده است.
در روزهای پس از انتشار عکسی از امید کوکبی بر تحت بیمارستان و پس از انجام عمل نفرکتومی (خارج کردن کلیه) واکنش‌های بسیاری در شبکه‌های اجتماعی در مورد وی و شرایطش منتشر شد.
پنجشنبه گذشته هشتگ FreeOmid نیز توانست برای ساعاتی در صدر ترندهای شبکه اجتماعی توئیتر قرار گیرد و تاکنون بیش از سی‌صد هزار توئیت از این هشتگ استفاده کرده‌اند.
امید کوکبی، متولد سال ۱۳۶۱، با کسب رتبه ۲۹ در کنکور سراسری وارد دانشگاه صنعتی شریف شد و همزمان در دو رشته فیزیک و مکانیک تحصیل کرد. پس از اتمام دوره لیسانس، به اسپانیا رفت و فوق‌لیسانس و دکتری خود را در رشته فیزیک اتمی با گرایش لیزر کسب کرد و در نهایت مشغول به تحصیل فوق دکترای فیزیک اتمی با تمرکز بر پژوهش‌های لیزری در دانشگاه تکزاس شد.
وی پنج سال پیش برای دیدار خانواده‌اش به ایران می‌آید، اما زمانی که قصد خروج از ایران و بازگشت به آمریکا را دارد در فرودگاه بازداشت شده و در حکم اولیه به ده سال زندان محکوم می‌شود. حکمی که با تجدید نظر نیز تغییری نمی‌کند.
وی روز بیستم دی‌ماه سال ۱۳۹۰، در دومین نامه خود به رئیس قوه قضاییه به پیشنهاد دولت جمهوری اسلامی مبنی بر همکاری در پرونده هسته‌ای اشاره می‌کند و می‌پرسد چطور ممکن است به کسی که اتهام جاسوسی زده می‌شود، پیشنهاد شود تا به محرمانه‌ترین و سری‌ترین اسرار نظام دسترسی پیدا کند؟
هنوز روشن نیست که آیا امید کوکبی از بیمارستان سینا مرخص و به زندان بازگشته است یا خیر.
