« پيش از بامداد از خواب بيدار می شوند تا زمان کافی برای ورزش ، خوردن صبحانه و خواندن نمازقبل از شروع اولين کلاس، داشته باشند. اولين کلاس آموزش شليک با کلاشنيکف است . برنامه هشت ساعت بعد، شامل يادگيری شيوه استفاده از بازوکا و چگونگی جاسازی بمب های کنار جاده ای و در کنار آن، تعليمات دينی و زمان کوتاهی برای صرف ناهار است. عصرها هم وقت آزاد برای ديدن تلويزيون و يا بازی پينگ پونگ دارند. ساعت ۱۱ شب هم چراغ ها خاموش می شود.»
اين فضايی است که روزنامه « نيويورک تايمز» در مقاله روز شنبه خود با تیتر « مدارک می گويند ايران به شبه نظاميان در عراق کمک می کند»، از يک مرکز آموزش نظامی در حومه تهران تصوير می کند.
جايی که به نوشته نيويورک تايمز، طی چند سال گذشته، اعضای نيروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ايران و افراد حزب الله لبنان، برای مقابله با ارتش آمريکا به آموزش نيروهای شيعی عراقی مشغول بوده اند.
نيويورک تايمز نوشت: « اين اطلاعات از اعترافات شبه نظاميان عراقی که توسط نيروهای آمريکايی دستگير شده اند، به دست آمده است.»
مقامات آمريکايی از مدت ها پيش ايران را متهم کرده اند که به نيروهای شبه نظامی شيعه در عراق، با ارسال اسلحه و همچنين آموزش افراد شبه نظامی کمک می کند. مقامات ايرانی همواره چنين اتهامی را رد کرده اند.
اکنون به نوشته نيويورک تايمز، مدرکی ۸۰ صفحه ای که به تازگی در دسترس قرار گرفته، برای نخستين بار، چگونگی عملکرد شبکه های ايرانی در کمک به نيروهای شيعه عراقی رابا جزئيات شرح داده است.
اين مدارک، به نوشته اين روزنامه، کامل ترين دلايلی هستند که تا به حال در حمايت از ادعاهای مقامات آمريکايی مبنی بر تلاش ايران در دامن زدن به يک جنگ غيرمستقيم با نيروهای آمريکايی در عراق، ارائه شده است.
نيويورک تايمز نوشت: اين ادعاها جنبه ای شديدا سياسی يافته است و منتقدان دستگاه رهبری جرج بوش می گويند کاخ سفيد در خصوص دخالت ايران در عراق اغراق می کند.
به نوشته اين روزنامه، صحت اطلاعاتی که در مدرک ۸۰ صفحه ای جديد بدان اشاره شده، قابل اثبات نيست، اما جزئياتی که دستگير شدگان در خصوص مراکز آموزش نظامی در ايران، شبکه خانه های امن در ايران و عراق و نيز تنش ميان مربيان ايرانی و عرب عراقی ارائه می دهند، بسيار شبيه يکديگر است .
اگرچه طی حدود يک سال گذشته حملات شبه نظاميان شيعه به نيروهای آمريکايی به شکل چشم گيری کاهش يافته است، اما مقامات آمريکايی از جمله ژنرال جفری هموند، فرمانده نيروهای آمريکايی در بغداد، می گويند: اخيرا شبه نظاميان شيعه که به آن نيروهای ويژه گفته می شود، بار ديگر، فعاليت خود را از سر گرفته اند.
به گفته اين مقامات، هدف اين گروه ها، در حال حاضر، برهم زدن انتخابات پيش رو در عراق است.
مدارکی که به نوشته نيويورک تايمز، به تازگی در دسترس قرار گرفته اند، شامل گزارش بازجويی ها از بيش از ۲۰ شبه نظامی شيعه است که طی سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ ميلادی در عراق دستگير شده اند.
اين مدارک که توسط مرکز مبارزه با تروريسم آمريکا تهيه شده، بر روی وب سايت اينترنتی آن نيز انتشار يافته است.
بر اساس اين مدارک، نيروهای ايرانی از درگيرشدن نظاميان آمريکايی به صورت مستقيم خودداری می کنند، زيرا از عواقب آن برای ايران بيمناک هستند.
بر اساس مقاله نيويورک تايمز، مقامات آمريکايی می گويند: از زمانی که تعدادی از افراد سپاه پاسداران طی سال ۲۰۰۶ ميلادی در بغداد دستگير شدند، جمهوری اسلامی ايران سياست خود را معطوف به انتقال گروه های کوچک عراقی به ايران، آموزش و انتقال مجدد آنها به عراق کرده است .
- « مقامات آمريکايی می گويند: از زمانی که تعدادی از افراد سپاه پاسداران طی سال ۲۰۰۶ ميلادی در بغداد دستگير شدند، جمهوری اسلامی ايران سياست خود را معطوف به انتقال گروه های کوچک عراقی به ايران، آموزش و انتقال مجدد آنها به عراق کرده است .»
برايان فيش من، مدير بخش تحقيقات در مرکز مبارزه با تروريسم و يکی از نويسندگان گزارش جديد، گفت: اگرچه ايران فرمانده اصلی گروه های شبه نظامی شيعه در عراق به شمار نمی رود، اما آموزش های نظامی يادشده، يکی از راه های جمهوری اسلامی ايران برای افزايش و يا کاهش نفوذش در عراق است.
يکی از نکاتی که گزارش اخير بدان اشاره می کند، وجود اختلاف ميان ايرانيان و عراقی ها در مراکز آموزشی است.
نيويورک تايمز افزود: نيروهای عراقی رابطه دوستانه ای با شبه نظاميان لبنانی حزب الله دارند؛ رابطه ای که يکی از دلايل آن زبان مشترک است.
به نوشته اين روزنامه، گزارش مرکز مبارزه با تروريسم آمريکا همچنين جزئياتی در مورد چگونگی انتقال پاسپورت هايی از مرزهای غربی ايران برای شبه نظاميان عراقی اشاره می کند .
مقامات جمهوری اسلامی ايران تا روز يکشنبه هيچ واکنشی به اين گزارش نداده بودند.
تهران در گذشته چنين اتهاماتی را رد کرده و گفته که خواهان ثبات و آرامش در عراق است.
مقامات ايرانی در مقابل و در مورد ناآرامی ها در عراق، انگشت اتهام را سوی سياست های جرج بوش در عراق می گيرند.
