«به دست آمدن این کرسی حاصل یک برنامه‌ریزی چند ساله است. علت انتخاب من، رشد و پیشرفتی بود که ورزش ما در سال‌های اخیر در بخش توسعه فضاهای ورزشی داشت. این پیشرفت‌مان مورد توجه مجامع بین‌المللی قرار گرفته بود. رشد چشمگیر و ۷۰۰ درصدی ورزش بانوان در ایران نسبت به بازی‌های آسیایی قبلی و همه و همه دست به دست هم دادند تا بتوانیم با رأی کشورهای آسیایی به این کرسی مهم که در تاریخ کشورمان سابقه نداشته، دست پیدا کنیم.»
این اظهارات، بخشی از مصاحبه محمد علی‌آبادی، رئیس کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران است که به شرح دلایل انتخاب خودش به عنوان نایب رئیس شورای المپیک آسیا می‌پردازد.
خبری که پوشش گسترده‌ای در رسانه‌های دولتی در ایران داشت. اما چنین گزینشی صحت ندارد و خبر نایب رئیسی سرپرست وزارت نفت ایران در شورای المپیک آسیا کذب است!
در سی‌امين نشست عمومی شورای المپیک آسيا كه در هتل تاكاوانا توكيو برگزار شد، شيخ احمد فهد الصباح بار ديگر به عنوان رئيس اين كميته برگزيده شد. همچنين راجا رانتهير سينگ نيز از هند به عنوان دبيركل انتخاب شد.
در مجامع ورزشی جهانی، سمت نایب رئیسی یک عنوان تشریفاتی است که نه دفتر و اداره‌ای دارد و نه حق تصمیم‌سازی. مهم ترین عناوین در فدراسیون‌های جهانی و مجامع ورزشی عبارت اند از ریاست، دبیرکلی و ریاست کمیته داوران.
همه کشورهای آسیا سهیم هستند!
در انتخابات اخیر شورای المپیک آسیا، تقریباً تمام کشورهای قاره در سمت‌های مختلف اعم از نایب رئیسی یا احراز سمت در کمیته‌های جنبی، مسئولیتی را بر عهده گرفتند و دلایلی که علی‌آبادی ذکر کرده است صحت ندارد.
زیرا حتی ترکمنستان، غایب اغلب رویدادهای قاره‌ای در اکثر رشته‌های ورزشی نیز توانست یکی از کرسی‌های نایب رئیسی را تصاحب کند.
سریلانکا، ماکائو و پاکستان هم در تقسیم مسئولیت‌ها، سمت‌های مهمی را عهده‌دار شده‌اند.
اما نواب رئيس شورای المپیک آسیا به شرح زیر هستند.
۱. تيموتی فوک از هنگ كنگ؛ نايب رئیس شرق آسيا
۲. تميرخان دوسموخامبتوف از قزاقستان؛ نايب رئیس در آسيای مركزی
۳. سيد عاصف حسن از پاكستان؛ نايب رئیس رئیس جنوب آسيا
۴. آريرا چاكاران از تايلند؛ نايب رئیس جنوب شرق آسيا و بازی‌های ساحلی ۲۰۱۴
۵. شيخ عيسی بن رشيد الخليفه از بحرين؛ نايب رئیس در غرب آسيا
۶. پارک يونگ سونگ از كره جنوبی؛ نايب رئیس در بازی‌های آسيايی اينچه اون
۷. ساپار دردی تويليف از تركمنستان؛ نايب رئیس در بازی‌های ۲۰۱۷
۸. يو ژای كينگ از چين؛ نايب رئیس دومين دوره بازی‌های آسيايی نوجوانان و سومين دوره بازی‌های ساحلی آسيا
۹. هوآنگ كيانگ از ويتنام؛ نايب رئیس در بازی‌های ساحلی ۲۰۱۶
۱۰- سونه‌كازو تاكادا از ژاپن؛ نايب رئیس در بازی‌های ۲۰۱۷
۱۱. غفور رحيموف (ازبكستان)
۱۲. هماسيری فرناندو (سريلانكا)
۱۳. محمد علی‌آبادی (ايران)
علاوه بر این ۱۳ تن، ژانگ وی از چين نيز به عنوان نايب رئیس افتخاری برگزيده شده است.
چنانچه در جدول بالا مشهود است، شورای المپیک آسیا فقط یک نایب رئیس ندارد که این سمت در انحصار یک کشور خاص باشد. از طرفی محمد علی آبادی حتی نایب رئیس شورای المپیک در غرب آسیا هم نشده و این کرسی در اختیار بحرین است!
مقابل اکثر نواب رئیس، مسئولیتی هم پیش‌بینی شده اما در مقابل نام محمد علی‌آبادی هیچ سمت و شرح وظیفه‌ای درج نشده است.
علی‌آبادی اما با بزرگنمایی و تحریف نشست اخیر شورای المپیک آسیا، خبر از فتح کرسی‌های جهانی می‌دهد.
او گفته است: «یکی از مهم‌ترین هدف‌های ما کسب کرسی در کمیته بین‌المللی المپیک است. خوشبختانه تعامل خوبی را با کشورهای مختلف دنیا در بخش ورزش و نهادهای بین‌المللی ورزشی برقرار کردیم که امیدمان برای دست‌یابی به چنین جایگاهی را افزایش می‌دهد.»
اما بر خلاف اظهارات علی آبادی، منتقدان می‌گویند که واقعیت‌ها حاکی از آن است تعامل مطلوبی بین ورزش ایران با مجامع بین‌المللی وجود ندارد.
لغو میزبانی بازی‌های کشورهای اسلامی در تهران، ناکامی علی سعیدلو در احراز سمت تشریفاتی نایب رئیسی کنفدراسیون فوتبال آسیا در غرب آسیا، ناکامی حسین رضازاده در احراز سمت نایب رئیسی کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا، خروج مقر کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا از ایران و انتقال آن به قطر، حذف محمد توکل از هیئت رئیسه فدراسیون جهانی کشتی و نمونه‌های دیگر، شواهدی روشن بر غیر واقعی بودن اظهارات محمد علی‌آبادی است.
این اظهارات، بخشی از مصاحبه محمد علی‌آبادی، رئیس کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران است که به شرح دلایل انتخاب خودش به عنوان نایب رئیس شورای المپیک آسیا می‌پردازد.
خبری که پوشش گسترده‌ای در رسانه‌های دولتی در ایران داشت. اما چنین گزینشی صحت ندارد و خبر نایب رئیسی سرپرست وزارت نفت ایران در شورای المپیک آسیا کذب است!
در سی‌امين نشست عمومی شورای المپیک آسيا كه در هتل تاكاوانا توكيو برگزار شد، شيخ احمد فهد الصباح بار ديگر به عنوان رئيس اين كميته برگزيده شد. همچنين راجا رانتهير سينگ نيز از هند به عنوان دبيركل انتخاب شد.
در مجامع ورزشی جهانی، سمت نایب رئیسی یک عنوان تشریفاتی است که نه دفتر و اداره‌ای دارد و نه حق تصمیم‌سازی. مهم ترین عناوین در فدراسیون‌های جهانی و مجامع ورزشی عبارت اند از ریاست، دبیرکلی و ریاست کمیته داوران.
همه کشورهای آسیا سهیم هستند!
در انتخابات اخیر شورای المپیک آسیا، تقریباً تمام کشورهای قاره در سمت‌های مختلف اعم از نایب رئیسی یا احراز سمت در کمیته‌های جنبی، مسئولیتی را بر عهده گرفتند و دلایلی که علی‌آبادی ذکر کرده است صحت ندارد.
زیرا حتی ترکمنستان، غایب اغلب رویدادهای قاره‌ای در اکثر رشته‌های ورزشی نیز توانست یکی از کرسی‌های نایب رئیسی را تصاحب کند.
سریلانکا، ماکائو و پاکستان هم در تقسیم مسئولیت‌ها، سمت‌های مهمی را عهده‌دار شده‌اند.
اما نواب رئيس شورای المپیک آسیا به شرح زیر هستند.
۱. تيموتی فوک از هنگ كنگ؛ نايب رئیس شرق آسيا
۲. تميرخان دوسموخامبتوف از قزاقستان؛ نايب رئیس در آسيای مركزی
۳. سيد عاصف حسن از پاكستان؛ نايب رئیس رئیس جنوب آسيا
۴. آريرا چاكاران از تايلند؛ نايب رئیس جنوب شرق آسيا و بازی‌های ساحلی ۲۰۱۴
۵. شيخ عيسی بن رشيد الخليفه از بحرين؛ نايب رئیس در غرب آسيا
۶. پارک يونگ سونگ از كره جنوبی؛ نايب رئیس در بازی‌های آسيايی اينچه اون
۷. ساپار دردی تويليف از تركمنستان؛ نايب رئیس در بازی‌های ۲۰۱۷
۸. يو ژای كينگ از چين؛ نايب رئیس دومين دوره بازی‌های آسيايی نوجوانان و سومين دوره بازی‌های ساحلی آسيا
۹. هوآنگ كيانگ از ويتنام؛ نايب رئیس در بازی‌های ساحلی ۲۰۱۶
۱۰- سونه‌كازو تاكادا از ژاپن؛ نايب رئیس در بازی‌های ۲۰۱۷
۱۱. غفور رحيموف (ازبكستان)
۱۲. هماسيری فرناندو (سريلانكا)
۱۳. محمد علی‌آبادی (ايران)
علاوه بر این ۱۳ تن، ژانگ وی از چين نيز به عنوان نايب رئیس افتخاری برگزيده شده است.
چنانچه در جدول بالا مشهود است، شورای المپیک آسیا فقط یک نایب رئیس ندارد که این سمت در انحصار یک کشور خاص باشد. از طرفی محمد علی آبادی حتی نایب رئیس شورای المپیک در غرب آسیا هم نشده و این کرسی در اختیار بحرین است!
مقابل اکثر نواب رئیس، مسئولیتی هم پیش‌بینی شده اما در مقابل نام محمد علی‌آبادی هیچ سمت و شرح وظیفه‌ای درج نشده است.
علی‌آبادی اما با بزرگنمایی و تحریف نشست اخیر شورای المپیک آسیا، خبر از فتح کرسی‌های جهانی می‌دهد.
او گفته است: «یکی از مهم‌ترین هدف‌های ما کسب کرسی در کمیته بین‌المللی المپیک است. خوشبختانه تعامل خوبی را با کشورهای مختلف دنیا در بخش ورزش و نهادهای بین‌المللی ورزشی برقرار کردیم که امیدمان برای دست‌یابی به چنین جایگاهی را افزایش می‌دهد.»
اما بر خلاف اظهارات علی آبادی، منتقدان می‌گویند که واقعیت‌ها حاکی از آن است تعامل مطلوبی بین ورزش ایران با مجامع بین‌المللی وجود ندارد.
لغو میزبانی بازی‌های کشورهای اسلامی در تهران، ناکامی علی سعیدلو در احراز سمت تشریفاتی نایب رئیسی کنفدراسیون فوتبال آسیا در غرب آسیا، ناکامی حسین رضازاده در احراز سمت نایب رئیسی کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا، خروج مقر کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا از ایران و انتقال آن به قطر، حذف محمد توکل از هیئت رئیسه فدراسیون جهانی کشتی و نمونه‌های دیگر، شواهدی روشن بر غیر واقعی بودن اظهارات محمد علی‌آبادی است.
