حکم پنجاه ضربه شلاق سمیه توحیدلو، از فعالان ستاد میرحسین موسوی اجرا شد. سمیه توحیدلو ۳۳ ساله و دانشجوی دکترای جامعه‌شناسی در دانشگاه تهران، در اولین روزهای پس از انتخابات مناقشه‌برانگیز خرداد ۸۸ بازداشت و مدتی را در حبس سپری کرده بود.
او پس از اجرای حکمش در روز چهارشنبه، در وبلاگ خود نوشت که «خوشحال باش. قصدت تحقیر بود. اعتراف می‌کنم احساس تحقیرشدگی تمام وجودم را سوزاند. آنقدر که گمان نبرم که تکرار شدنی باشد. امروز تحقیر شدم. حتی غرورم شکست.»
اجرای حکم شلاق سمیه توحیدلو: «تحقیر شدم و غرورم شکست»
Your browser doesn’t support HTML5
اجرای حکم شلاق سمیه توحیدلو: «تحقیر شدم و غرورم شکست»
مسیح علی‌نژاد، خبرنگار سیاسی، که عموماً اخبار اعتراض‌های پس از دوم خرداد را دنبال می‌کند درباره اجرای این حکم معتقد است: «البته سمیه توحیدلو در یک پست جدید اعلام کرده است که حکم شلاقش به صورت "نمادین" اجرا شده است.»
وی ادامه می‌دهد: «بر اساس خبری که به ما خبرنگار‌ها می‌رسد، ضربات این پنجاه ضربه شلاق آرام‌تر از حد قانونی‌اش بوده است، ولی این مسئله ذره‌ای از شنیع بودن اجرای حکم شلاق یک زن، یک چهره دانشگاهی که به هر حال بین فعالان حقوق زنان و فعالان اینترنتی، آنهم در آستانه انتخابات پیش رو، کم نمی‌کند. خصوصاً که این حکم توسط یک مرد اجرا شده است، در زندان اوین اجرا شده است و مراسمی بوده است برای تحقیر یک چهره فعال عرصه اعتراضی ایران.»
سمیه توحیدلو که از فعالان ستاد میر حسین موسوی در انتخابات سال ۸۸ و از برنامه‌ریزان اصلی در برپایی زنجیره انسانی سبز از خیابان راه آهن تا تجریش بود.
خانم توحید لو در روز ۲۴ خرداد سال ۸۸ در ساعت ۳ بامداد بازداشت و پس از ۷۰ روز آزاد شد. او در دادگاه انقلاب به یک سال حبس و ۵۰ ضربه شلاق محکوم شده بود که در دادگاه تجدید نظر حکم یک سال حبس او نقض، اما حکم شلاق او همچنان باقی ماند.
مهناز پراکند، وکیل دادگستری، درباره سابقه اجرای حکم شلاق نسبت به محکومین سیاسی و مدنی می‌گوید: «در مورد آقایان من زیاد مطمئن نیستم، ولی در مورد خانم‌ها، تا به حال نشنیده‌ام که چنین حکمی اجرا شده باشد.
در ارتباط با اجرای این گونه احکام، عملکرد قوه قضائیه نشان داده است که نه تنها بر اجرای احکام، بلکه بر احضار‌ها، بازداشت‌ها و حتی صدور احکام بر علیه فعالان سیاسی، مدنی و حقوق بشری، در بیشتر موارد جنبه حقوقی ندارد و بر اساس تحلیل حاکمیت از شرایط جامعه و تکیه او بر شعار "النصر بالرعب" صورت می‌گیرد.»
در این بین، صدیقه وسمقی، استاد دانشگاه هم اجرای حکم شلاق سمیه توحیدلو را به دلیل نگاه قشری و شبه طالبانی حاکمیت می‌داند.
خانم وسمقی می‌گوید: «صرف نظر از اینکه خانم توحیدلو، شخصیتشان و موقعیتشان، ماهیت شلاق و استفاده از این روش‌های منسوخ و کهنه مجازات، تحت تأثیر همین تفسیر قشری و شبه طالبانی حاکمیت و فقهایی که در موضع قانونگذاری در ایران قرار دارند، هست. اما امروز که در جامعه ما جایگاه و موقعیت انسان، آنهم جایگاه یک خانم تحصیل کرده و فعالی مانند خانم توحیدلو، تغییر کرده، استفاده از آن روش‌ها و توجیه شرعی کردن این روش‌های تحقیرآمیز و ناپسند، می‌شود فقط از یک تفسیر شبه طالبانی انتظار می‌رود.»
سمیه توحیدلو در پست جدیدی در فیس بوک خود نوشت که «اجرای حکمش درد و رد فیزیکی نداشته است و ناگفته‌های حکمش را زمانی بازگو می‌کند که اتفاقات، بر احساس و اخلاق سایه نیفکنده باشد»
او همچنین در این پست نوشت: «من هم یکی از فرزندان کوچک ایران بزرگم، یکی مثل دیگران و نه بیشتر، شرمسار آنانی هستم که هزینه‌های بالا‌تر و بزرگتری داده‌اند.»
