نام او احمد محسن توزار است. شغل اصلیش هم امامت مسجدی در شهرکی در جنوب استان آنتالیاست، مسجدی که موذن آن هم هست. اما صدای این امام فقط از بلندگوهای مسجد پخش نمیشود.
هزاران جوان ترکیهای چند هفته پیش به شهر ساحلی کاش رفتند تا امام توزار با گروه راک خود، «فیراک» برای آنها بنوازد و بخواند.
توزار هم که او را با نام مستعارش «راکچی امام» (امام راکنواز) میشناسند، پشت میکرفن رفت تا این بار با لحنی که شبیه به خطابههای نشسته بر منبر نیست ترانه «مولایا گل» (نزد مولا بیا) و آهنگهای دیگر گروه را بخواند.
او این روزها نامی آشناست، نه فقط در ترکیه که این طرف و آن طرف دنیا هم در مورد او کم سخن گفته نشده است.
امام راکنواز چند روز پیش به رادیوی آمریکایی «اِنپیآر» گفت موسیقی او چیزی بین «راک، موسیقی صوفیانه، راک سایکودلیک… چیزی شبیه پینکفلوید است».
احمد محسن توزار میگوید هیچ چیزی در ترانههای او نیست که دیگران را ناراحت کند. به هر حال یکی از معروفترین آهنگهای این موذن مسجد، از بازگشت به خدا میگوید. او به خبرگزاری ترکیه گفته است هدفش راز و نیاز و ستایش خدا، در همه جاست.
اما این حرفها ظاهرا کافی نیست؛ دستکم کافی نیست تا امام مسجد بدون دردسر راک بنوازد.
در حالیکه گروه «فیراک» خود را برای انتشار نخستین آلبوم آماده میکند، مفتی آنتالیا اعلام کرده است در مورد کنسرت این گروه در کاش «تحقیقاتی» صورت خواهد گرفت.
احمد چلیک، مفتی آنتالیا به روزنامه «حریت» گفته است «امام بودن جزء خدمات عمومی و معمولی نیست. این موضوع (کنسرت راک) میتواند برای کارمندان معمول دیگر چیز عادیای باشد، اما نه برای ما (امامها)».
امامهای ترکیه حقوقبگیران دولتاند. ساز و کاری به نام «دیانت»، مرکز اصلی امور دینی ترکیه، مدیریت نزدیک به ۸۰ هزار مسجدی که در ترکیه است را در اختیار دارد. «دیانت» مرکزی دولتیست و کارکنان آن نیز به نوعی کارمندان دولت بهشمار می روند.
اما گزارشها و خبرها از ترکیه در مورد دردسرهای امام راکنواز، فقط به کنسرت گروه او مربوط نمی شود.
«دیانت» در عین حال درحال تحقیق در این مورد است -که به قول این سازمان دولتی- آیا موسیقی احمد محسن توزار با «ارزشهای» این سازمان در تضاد است یا نه.
خود توزار به کانال ۸ (شبکه تلویزیونی در ترکیه) گفته است که بعد از کنسرت در کاش، «صدها نامه تهدیدآمیز» دریافت کرده است.
نام «راکچی امام» پیشتر هم بر زبانها بوده است. او اولین کارمند «دیانت» است که با زنی مسیحی ازدواج کرد. زنی که در هنگام ازدواج مسیحی بود و پس از آن به اسلام روی آورد.
البته امام توزار هواداران زیادی هم دارد؛ کسانیکه برای گوش دادن به کنسرت او به شهرک ساحلی کاش رفتند و کسانی دیگر که در شبکههای اجتماعی و شهرهای دیگر ترکیه از او حمایت میکنند.
«راکچی امام» ۴۲ ساله به رسانههای ترکیه گفته است من مردم را به صلح، برادری و دوستی دعوت میکنم. درک اینکه کسانی برای من پیغامهای تهدیدآمیز میفرستند، غیرممکن است.
او در گفتوگو با انپیآر نیز گفته است: «من معتقدم اگر حضرت محمد این روزها زنده بود، کارهای مرا تائید میکرد.»
هزاران جوان ترکیهای چند هفته پیش به شهر ساحلی کاش رفتند تا امام توزار با گروه راک خود، «فیراک» برای آنها بنوازد و بخواند.
توزار هم که او را با نام مستعارش «راکچی امام» (امام راکنواز) میشناسند، پشت میکرفن رفت تا این بار با لحنی که شبیه به خطابههای نشسته بر منبر نیست ترانه «مولایا گل» (نزد مولا بیا) و آهنگهای دیگر گروه را بخواند.
او این روزها نامی آشناست، نه فقط در ترکیه که این طرف و آن طرف دنیا هم در مورد او کم سخن گفته نشده است.
امام راکنواز چند روز پیش به رادیوی آمریکایی «اِنپیآر» گفت موسیقی او چیزی بین «راک، موسیقی صوفیانه، راک سایکودلیک… چیزی شبیه پینکفلوید است».
احمد محسن توزار میگوید هیچ چیزی در ترانههای او نیست که دیگران را ناراحت کند. به هر حال یکی از معروفترین آهنگهای این موذن مسجد، از بازگشت به خدا میگوید. او به خبرگزاری ترکیه گفته است هدفش راز و نیاز و ستایش خدا، در همه جاست.
اما این حرفها ظاهرا کافی نیست؛ دستکم کافی نیست تا امام مسجد بدون دردسر راک بنوازد.
در حالیکه گروه «فیراک» خود را برای انتشار نخستین آلبوم آماده میکند، مفتی آنتالیا اعلام کرده است در مورد کنسرت این گروه در کاش «تحقیقاتی» صورت خواهد گرفت.
احمد چلیک، مفتی آنتالیا به روزنامه «حریت» گفته است «امام بودن جزء خدمات عمومی و معمولی نیست. این موضوع (کنسرت راک) میتواند برای کارمندان معمول دیگر چیز عادیای باشد، اما نه برای ما (امامها)».
امامهای ترکیه حقوقبگیران دولتاند. ساز و کاری به نام «دیانت»، مرکز اصلی امور دینی ترکیه، مدیریت نزدیک به ۸۰ هزار مسجدی که در ترکیه است را در اختیار دارد. «دیانت» مرکزی دولتیست و کارکنان آن نیز به نوعی کارمندان دولت بهشمار می روند.
اما گزارشها و خبرها از ترکیه در مورد دردسرهای امام راکنواز، فقط به کنسرت گروه او مربوط نمی شود.
«دیانت» در عین حال درحال تحقیق در این مورد است -که به قول این سازمان دولتی- آیا موسیقی احمد محسن توزار با «ارزشهای» این سازمان در تضاد است یا نه.
خود توزار به کانال ۸ (شبکه تلویزیونی در ترکیه) گفته است که بعد از کنسرت در کاش، «صدها نامه تهدیدآمیز» دریافت کرده است.
نام «راکچی امام» پیشتر هم بر زبانها بوده است. او اولین کارمند «دیانت» است که با زنی مسیحی ازدواج کرد. زنی که در هنگام ازدواج مسیحی بود و پس از آن به اسلام روی آورد.
البته امام توزار هواداران زیادی هم دارد؛ کسانیکه برای گوش دادن به کنسرت او به شهرک ساحلی کاش رفتند و کسانی دیگر که در شبکههای اجتماعی و شهرهای دیگر ترکیه از او حمایت میکنند.
«راکچی امام» ۴۲ ساله به رسانههای ترکیه گفته است من مردم را به صلح، برادری و دوستی دعوت میکنم. درک اینکه کسانی برای من پیغامهای تهدیدآمیز میفرستند، غیرممکن است.
او در گفتوگو با انپیآر نیز گفته است: «من معتقدم اگر حضرت محمد این روزها زنده بود، کارهای مرا تائید میکرد.»