آفتاب و باران، دشمنان تاريخ

گروهی از کارشناسان ايتاليايی در گزارشی که اخبرا منتشر کرده اند می گويند آفتاب و باران دشمنان اصلی بناهای تاريخی هستند که می توانند به مرور، گذشته را محو کنند.

طبيعت دشمن تاريخ و ميراثی است که از گذشتگان به جای مانده است. بسياری از بناهای تاريخی به دنبال ريزش باران و يا بر اثر اشعه های ماورای بنفش آفتاب در معرض نابودی قرار دارند.

گروهی از کارشناسان شورای عالی کارشناسی ايتاليا که در شهر بولونيا مستقر هستند، گزارشی در رابطه با خطرهای طبيعی که بقای عمر ميراث باستانی و تاريخی را تهديد می کنند به پارلمان اروپا ارايه کردند که دوستداران ميراث باستانی را به هراس انداخته است.

در اين گزارش موقعيت کنونی ده ها بنا و مجسمه تاريخی در اروپای غربی و شرقی، از جمله بناهايی که از چند دهه پيش تحت نظارت مداوم کارشناسان قرار دارند، مورد بررسی قرار گرفته است.

بر اساس اين گزارش ريزش باران با درصد بسيار بالای مواد اسيدی در شهر آتن به مرمرهای بنای باستانی پارتنون لطمه وارد کرده و هر سال از ضخامت آن کاسته است.

در شمال اروپا نيز سنگ های مرمر قصرها، برنز مجسمه ها و فلزهای به کار رفته در سردرها نيز در موقعيت مشابه ای قرار دارند و ساليانه ضخامت آنها ۳۵ ميکرون که برابر با يک هزارم می سی متر است، کاهش می يابد.

اين درحالی است که اگر تغييری در شرايط موجود بناهای تاريخی به وجود نيايد و تدابيری اتخاذ نشود در يکصد سال آينده فرو خواهند ريخت.

در کشورهای مديترانه از جمله اسپانيا، پرتغال، ايتاليا و يونان اشعه ماورای بنفش آفتاب نيز از عواملی است که بناهای تاريخی را تهديد می کند.

نمادهای يونان قديم يا روم باستان چون دشت محابه آگری جنتو Agrigento در جزيره سيسيل با افزايش دما و قوی تر شدن اشعه آفتاب به سختی صدمه ديده است. اشعه آفتاب به ساختار خشت و آجرهايی که برای ساختمان اين بناها مورد استفاده قرار گرفته لطمه وارد کرده و روند فروپاشی آنها را تسريع می کند.

افزايش ريزش باران و تغييرات سريع دمای هوا نيز يکی ديگر از خطراتی است که بناهای تاريخی را تهديد می کند.

علاوه بر باران و آفتاب، آلودگی هوا نيز يکی ديگر از عوامل تخريبی است که در اين گزارش به آنها اشاره می شود. اگر در گذشته ترميم و پاکسازی بناهای تاريخی در شهرهای بزرگ هر ۲۰ سال يک بار انجام می گرفت، در حال حاضر اين بناها سه سال پس از پاکسازی بار ديگر در هاله ای سياه رنگ پوشيده می شوند.

کارشناسان ايتاليايی معتقدند که تا کنون علم راهی برای نجات بناهای تاريخی از حملات طبيعت نيافته و در صورتی که راهی برای نجات آنها يافت نشود اين ميراث چند نسل ديگر بيشتر دوام نخواهد يافت.