کمال حسینی، خبرنگار مستقل در ایران، روز جمعه، اول اسفند به رادیو فردا گفت که در تماسی تلفنی با برادر سامان نسیم به او گفته شده که برای تحویل گرفتن جنازه این زندانی در روز شنبه آماده باشند. در همین حال، خانواده سامان نسيم در گفتگو با بخش فارسی صدای آمريکا، اخبار منتشر شده درباره اعدام وی و تماس تلفنی مسئولان زندان اروميه با آنها جهت تحويل وسايل سامان نسيم را تکذيب کردند.
به گفته آقای حسینی، پنجشنبه نیز در تماسی تلفنی با دیگر برادر سامان نسیم به او گفته شده که روز شنبه وسایل وی شخصی را تحویل بگیرند.
سامان نسیم به اتهام محاربه به خاطر عضویت در گروه پژاک به اعدام شده بود. این در حالی است که نهادهای حقوق بشر از جمله عفو بینالملل و دیدبان حقوق بشر تاکید داشتهاند آقای سامان نسیم به هنگام محاکمه تنها ۱۷ سال داشته و طبق قوانین بینالمللی که ایران نیز آن را پذیرفته است، به خاطر صغر سن نباید مشمول حکم اعدام میشد.
اما در روزهای اخیر به دنبال انتقال سامان نسیم از زندان ارومیه به یک مکان نامعلوم، احتمال اعدام وی شدت گرفت و اکنون نیز گمان میرود که این حکم اجرا شده باشد.
سامان رسولپور، روزنامهنگار کرد مقیم اروپا، در صفحه فیسبوک خود به نقل از یکی از بستگان نزدیک سامان نسیم نوشته است که خانواده او «کاملا پذیرفتهاند که سامان دیگر زنده نیست».
به گفته وی، خانواده سامان نسیم «به شدت تهدید شدهاند که در این زمینه سکوت کنند».
فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر نیز اعلام کرده که این سازمان اطلاع یافته سامان نسیم صبح پنجشنبه «در حضور نمایندگان دادستانی و وزارت اطلاعات اعدام شده است».
این سازمان اعدام سامان نسیم را «غیرقانونی» خوانده و آن را محکوم کرده است. عبدالکریم لاهیجی، رییس فدراسیون بین المللی جامعههای حقوق بشر، در این باره اظهار داشت: «تداوم اعدام زندانیان عقیدتی و مجرمان نوجوان به دست دولتمردان ایران غیرقانونی و شرم آور است. به علاوه، سیاست عمدی رژیم در محروم کردن خانوادههای زندانیان محکوم به اعدام از اطلاعات که به قصد ترساندن مردم ایران اجرا میشود ناقض حقوق بین المللی و حقوق بشر اساسی است.»
پیش از این سامان نسیم با انتشار نامهای از زندان مرکزی ارومیه گفته بود که اعترافات وی زیر شکنجه شدید اخذ شده است.
وی در این نامه میگوید: « «در تمام مدتی که در بازداشت بودم به هر شیوه و با هر وسیلهای شکنجه گردیدم. روزهای ابتدایی میزان شکنجهها به حدی بود که توان راه رفتن نداشتم. تمام اعضای بدنم سیاه و کبود شده بود. برای ساعتها از دستها و پاهایم آویزانم کردند...»
عفو بینالملل، دیدبان حقوق بشر از مقامات ایران خواسته بودند که اجرای حکم اعدام سامان نسیم را متوقف کنند. واشینگتن نیز روز گذشته از احتمال اعدام وی ابراز نگرانی کرده بود.