لوینسون: مقام های ایران به وعده های خود عمل نکردند

  • نادر صدیقی

باب لوینسون همراه با خانوده اش.

كريستين لوينسون، همسر يك كارمند بازنشسته «اف بى آى» آمريكا كه گفته مى شود ۱۸ ماه پيش در ايران ناپديد شده است، از محمود احمدى نژاد، رييس جمهورى اسلامى ايران درخواست ملاقات كرده تا از وى بخواهد كه او و خانواده اش را در يافتن همسرش «باب لوينسون» يارى دهد.


آقاى احمدى نژاد براى شركت در شصت و سومين نشست مجمع عمومى سازمان ملل متحد در نيويورك به سر مى برد و قرار است پنج روز در آمريكا بماند.


خانم لوينسون در گفت و گو با دفتر نمايندگى راديو فردا در آمريكا مى گويد كه به رغم وعده مقام هاى ايرانى براى كمك به او در يافتن همسرش، آنها به قول خود عمل نكرده اند.


راديو فردا: آيا رييس جمهورى اسلامى ايران مى تواند شما را در يافتن همسر گمشده تان يارى دهد؟


كريستين لوينسون: اميدوارم! اگر بتوانم با او ملاقات كنم، از او خواهم خواست كه به جستجوى همسرم بپردازد. خانوادۀ من بسيار نگران و دلتنگ او هستند و ما اميد آن داريم كه پرزيدنت احمدى نژاد در اين امر به ما كمك كند. من مى دانم كه او قدرت و امكان آن را دارد كه اين مشكل را به سامان برساند. او رييس جمهورى آن كشور است و من احساس مى كنم كه با كمك وى، مى توانيم گمشدۀ خود را پيدا كنيم.


آيا هيچ يك از مقام هاى ايرانى براى ترتيب ديدارتان با آقاى احمدى نژاد با شما تماس گرفته اند؟


خير! من هفتۀ گذشته تقاضايم را براى ديدار با آقاى احمدى نژاد به دفتر نمايندگى ايران در سازمان ملل ارائه دادم و در تماس آخر هفتۀ من، آنها هيچ پاسخى نداشتند. امروز (دوشنبه) هم تا پيش از نيمروز، دو بار با اين مقام ها تماس گرفتم ولى موفق به دريافت پاسخى نشدم!


شما حدود ۹ ماه پيش براى يافتن همسرتان به ايران سفر كرديد. آيا مقام هاى دولتى و قضايى كمكى در يافتن و يا چگونگى ناپديد شدن همسرتان كردند؟


  • شرايط بسيار دشوارى است. اكنون ۱۸ ماه {از ناپديد شدن همسرم} سپرى مى شود و من مى كوشم هر روز خانواده ام را به روز ديگرى اميدوار سازم؛ اميد روزى كه «باب» به ما خواهد پيوست... هنگامى كه خبرى نمى شنويم، من به راه هاى تازه اى متوسل مى شوم تا شايد اطلاعى از او به دست آورم.»
کریستین لوینسون

من در دسامبر سال ۲۰۰۷ به ايران رفتم و در آن هنگام با چندين مقام رسمى ملاقات كردم كه آنها قول دادند به تحقيقات خود ادامه خواهند داد و اگر اطلاعاتى به دست آوردند با من تماس خواهند گرفت، ولى تا كنون هيچ تماسى با من نگرفته اند و من از اين بابت بسيار نگرانم.


به اين ترتيب شما هيچگونه خبرى از همسرتان نداريد ...


خير! من هيچ گونه اطلاعى از وضعيت و محل زندگى او ندارم. شوهر من ۶۰ سال دارد و به بيمارى قند و فشار خون مبتلاست و اين امر مرا بسيار نگران مى كند.


شما با اين شرايط چگونه برخورد مى كنيد؟


شرايط بسيار دشوارى است. اكنون ۱۸ ماه {از ناپديد شدن همسرم} سپرى مى شود و من مى كوشم هر روز خانواده ام را به روز ديگرى اميدوار سازم؛ اميد روزى كه «باب» به ما خواهد پيوست... هنگامى كه خبرى نمى شنويم، من به راه هاى تازه اى متوسل مى شوم تا شايد اطلاعى از او به دست آورم. اميد بسيار دارم كه اين هفته پس از ديدار با پرزيدنت احمدى نژاد خبر خوشى به خانه ببرم.


آيا فكر مى كنيد كه طى اين سفر، شما شانس ديدار و يا حتى احتمال نزديك شدن به آقاى احمدى نژاد را خواهيد داشت؟


من تلاش خود را مى كنم. واقعا نمى دانم چه پيش خواهد آمد، ولى من با اين اميد به نيويورك آمده ام كه آقاى احمدى نژاد درخواست ملاقات مرا بپذيرد. او هر زمان اراده كند، من براى اين ديدار آماده ام.


با احتمال اين كه ممكن است شما به ديدار آقاى احمدى نژاد موفق نشويد، آيا مايليد با استفاده از اين فرصت پيامى از طريق راديو فردا به وى و ساير مقام هاى ايرانى بفرستيد؟


بله، بسيار مايلم. تمنا مى كنم هر اطلاعى از همسر گمشدۀ من داريد، لطفا با من و خانوادۀ من تماس بگيريد. من مى دانم كه او زنده است! و اين را هم مى دانم كه مردم و مقام هاى دولتى مى توانند در يافتن او، به من و خانواده ام كمك كنند. اميدوارم هر كسى هر گونه اطلاعى از همسر من، از سرپرست خانوادۀ ما دارد با ما تماس بگيرد. اين تماس مى تواند از طريق وب سايت ما در اينترنت باشد كه هم به فارسى و هم به انگليسى است.


آدرس وب سايت خانوادگى ما از اين قرار است : www.helpboblevinson.com